Καισαρίωνας: ο τελευταίος Έλληνας Φαραώ της Αιγύπτου

Ο τελευταίος βασιλιάς της δυναστείας των Πτολεμαίων, που κυριάρχησε στην Αίγυπτο για περίπου 300 χρόνια (328 π.Χ. – 30 π.Χ.) ήταν περισσότερο γνωστός ως Καισαρίων (μικρός Καίσαρας).

Ο πρόγονός του και ιδρυτής της δυναστείας Πτολεμαίος Α” Σωτήρ ήταν στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Πτολεμαίος Φιλοπάτωρ Φιλομήτωρ Καίσαρ, όπως ήταν ο πλήρης τίτλος του ονόματός του, γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου του 47 π.Χ. και ήταν γόνος του Ιουλίου Καίσαρα με τη βασίλισσα της Αιγύπτου Κλεοπάτρα Ζ”. Το 48 π.Χ, ο Ιούλιος Καίσαρας βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια για να μεσολαβήσει ως επιδιαιτητής στη δυναστική διαμάχη που είχε ξεσπάσει στην Αίγυπτο μεταξύ της Κλεοπάτρας και του αδελφού της Πτολεμαίου ΙΓ”.
Κάθισε όμως εκεί όλο το χειμώνα με την Ελληνίδα βασίλισσα της Αιγύπτου και οι δύο έζησαν μαζί στις όχθες του Νείλου.
Λίγο καιρό μετά που έφυγε ο Ιούλιος Καίσαρας για να επιστρέψει στη Ρώμη, γεννήθηκε το παιδί, και καθώς δεν ήταν αναγνωρισμένο, αυτό αποτελούσε σκάνδαλο τόσο για τους Ρωμαίους όσο και για τους Έλληνες της Αιγύπτου, ωστόσο η Κλεοπάτρα χωρίς καμία αναστολή του έδωσε το όνομα Πτολεμαίος Καίσαρ.
Οι Αλεξανδρινοί τον ονόμασαν Καισαρίωνα (που είναι υπό μία έννοια υποτιμητικό υποκοριστικό, κάτι σαν “μικρός Καίσαρ”).
Οι Αιγύπτιοι ιερείς διακήρυξαν πως ήταν γιος του θεού Ρα, που ήρθε στην Κλεοπάτρα με τη μορφή του Ρωμαίου στρατηγού.
Δύο χρόνια αργότερα, το 46 π.Χ, η Κλεοπάτρα επισκέφθηκε τη Ρώμη και ο Ιούλιος Καίσαρ αναγνώρισε επίσημα τον Καισαρίωνα ως γιο του. Ο ίδιος, ενώ ήταν νυμφευμένος με την Καλπουρνία (την τρίτη σύζυγό του), δεν είχε αποκτήσει κανένα παιδί από εκείνην.
Έτσι από τη μία πλευρά ο Ιούλιος Καίσαρας βρισκόταν χωρίς διάδοχο και από την άλλη, η φιλοδοξία της Κλεοπάτρας φαινόταν να μην έχει όρια.
Στόχος της Κλεοπάτρας ήταν να καταστήσει τον Καισαρίωνα διάδοχο του Ιουλίου Καίσαρα, σε μια περίοδο που η Ρώμη μετασχηματιζόταν σε αυτοκρατορία.
Το 44 π.Χ, ο Ιούλιος Καίσαρ δολοφονείται από τον Κάσσιο και τον Βρούτο και η Κλεοπάτρα αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη Ρώμη. Λίγο αργότερα πεθαίνει και ο συμβασιλέας αδελφός της Πτολεμαίος ΙΔ” και ο τρίχρονος Καισαρίων τον διαδέχεται στο αξίωμα.
Το 41 π.Χ. η Κλεοπάτρα ενώνει τις τύχες της με τον Μάρκο Αντώνιο, εταίρο της τριανδρίας που κυβερνούσε τη Ρώμη.
Μετά τις εμφύλιες διαμάχες και τη συντριπτική ήττα του Αντωνίου στο Άκτιο το 31 π.Χ. από τον εταίρο του στην τριανδρία Οκταβιανό (τον μετέπειτα Αύγουστο), η Κλεοπάτρα για να προφυλάξει τον Καισαρίωνα, τον έστειλε στην Ινδία μέσω Αιθιοπίας, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος.
Το 30 π.Χ. ο Οκταβιανός καταλαμβάνει χωρίς δυσκολία την Αίγυπτο και οι Αντώνιος και Κλεοπάτρα, αυτοκτονούν.
Θέλοντας να διασφαλίσει τη μελλοντική του εξουσία, ο Οκταβιανός πείθει τον έφηβο πλέον Καισαρίωνα να επιστρέψει στην Αλεξάνδρεια και στις 30 Αυγούστου του 30 π.Χ. δίνει εντολή να τον δολοφονήσουν.
Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι στην απόφασή του αυτή τον επηρέασε ο μυστικοσύμβουλός του Άρειος Δίδυμος, που του είπε «ουκ αγαθόν πολυκαισαρίη», εννοώντας ότι δύο Καίσαρες δεν χωράνε στη Ρώμη.
Έτσι, εκλείπει και ο τελευταίος γόνος της δυναστείας των Πτολεμαίων και η Αίγυπτος γίνεται ρωμαϊκή επαρχία.

Πηγή: www.sahiel.gr