Με ενδιαφέρον ανάμεικτο, με κάποια ανησυχία και λίγο αγωνία,  παρακολουθώ τα δρώμενα του  Αιγυπτιώτη Ελληνισμού και αναρωτιέμαι, προς τα πού πάει άραγε αυτή η σημαίνουσα έννοια, που με ιδιαίτερη υπερηφάνεια  όλοι εμείς που έχουμε γεννηθεί στη Νειλοχώρα, ονομάζουμε  «Αιγυπτιώτης  Ελληνισμός»;

 

 

 

Δύο λέξεις, μία ολόκληρη ιστορία! Ένα ολόκληρο κεφάλαιο, ένας ολόκληρος τόμος ιδεών, απόψεων, ιδανικών, καινοτόμων πρωτοβουλιών, που σμίλευσαν, χάραξαν  και άλλαξαν σε πολλούς τομείς τη νεώτερη ιστορία τόσο της Αιγύπτου όσο και της Ελλάδος…

 

 

 

Ένας Ελληνισμός που δίδαξε, δημιούργησε και αγαπήθηκε, ένας ελληνισμός που και  ακόμα, πολλές φορές, «ζηλεύτηκε». Κάποιες φορές κινδύνευσε, δοκιμάστηκε, όμως επιβίωσε, συνέχισε και τελικά έγινε παράδειγμα προς μίμηση…

 

 

 

Δημιούργησε πρεσβυγενείς και ιστορικές Κοινότητες, αυτοδύναμες και οικονομικά ανεξάρτητες, που μεταλαμπάδευσαν διά μέσου των καταστατικών τους το πνεύμα της δημιουργίας όλων των άλλων Κοινοτήτων στην Αφρικανική Ήπειρο…

 

 

 

Μεταλαμπαδεύοντας τον πολιτισμό, τη φιλανθρωπία, το κοινωνικό έργο, τα ήθη και τα έθιμα και την ελληνική γλώσσα, χωρίς υπερβολή, σε όλο τον κόσμο. Από την Αλεξάνδρεια και το Κάιρο, στο  Γιοχάνεσμπουργκ και την Πρετόρια, στο Σύδνεϋ και στη Μελβούρνη, στη Νέα Υόρκη, στο Τορόντο ακόμα και στη μακρινή Νέα Ζηλανδία και τη Χιλή.

 

 

 

Όλα αυτά πραγματοποιήθηκαν με κόπους και δυσκολίες, με γενναίες δωρεές και φιλανθρωπίες, από μεγάλους Αιγυπτιώτες  Έλληνες της τότε εποχής, θέτοντας γερά θεμέλια, στήριξαν ποιοτικά και στέρεα το «οικοδόμημα»,  που ονομάζεται έως και σήμερα «Αιγυπτιωτισμός».

 

 

 

Τούς οφείλουμε πολλά, το λιγότερο όμως που τούς οφείλουμε είναι να συνεχίσουμε να διαιωνίζουμε τη συνέχιση του έργου τους, εδώ στην Νειλοχώρα και κατ’ επέκταση στην Μητέρα Πατρίδα.

 

 

 

Χρειάζεται να ανατρέξουμε στο παρελθόν και από αυτό να αντλήσουμε το έναυσμα, τον «μέλανα ζωμό», που θα μάς εξασφαλίσει το μέλλον. Επιτακτικά χρειάζεται  να χαράξουμε νέες καινοτόμες και προοδευτικές δυναμικές και συνεργασίες, που θα μάς κατοχυρώσουν  ένα νέο και ανανεωμένο «Αιγυπτιωτισμό»,  σύγχρονο, «τολμηρό» και καινοτόμο.

 

 

 

Ακράδαντα πιστεύω ότι το πλήρωμα του χρόνου έχει φτάσει, για να αρχίσουμε την «ενδοσκόπηση» του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, έτσι ώστε να κάνουμε πράξει το «ήμαρ», απορρίπτοντας  το «έσσεται», αλλιώς θα πρεπει να παραδεχτούμε, ότι έχουμε αρχίσει μία φθίνουσα και χωρίς επιστροφή πορεία, κάτι που κανένας από εμάς δεν πιστεύει…

 

 

 

Χρειαζόμαστε να συσκεφτούμε, να αναλογιστούμε και να αποφασίσουμε, ποιον  δρόμο θέλουμε να διαλέξουμε; Αυτόν της «αυριανής» ευχάριστης ημέρας ή αυτόν του δύσκολου και ευγενούς δρόμου, του  «μέλλοντος»;

 

 

 

Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, που μόνοι,  πρέπει να λάβουμε τις αποφάσεις μας, καιρός είναι να αλλάξουμε το «ρου της ιστορίας μας», προσθέτοντας στο «ομογενειακό» μας λεξιλόγιο, δύο ακόμα λέξεις,  και  κάνοντας το περιεχόμενό τους πράξη: τις λέξεις «τολμώ και συγχρονίζω».

 

 

 

Ήρθε η ώρα να ακούσουμε τις «φωνές» των  κτιρίων μας, των Σχολειών μας, των Ευαγών αυτών κοινοτικών ιστορικών κτιρίων, που απεγνωσμένα ζητούν να συνεχίσουν να «ζουν» και να προσφέρουν. Ήρθε η ώρα των τολμηρών και καινοτόμων αποφάσεων και συνεργασιών, που θα συνδράμουν θετικά στη σημερινή  κατάσταση. Οι Οικονομικά ανεξάρτητες, αυτόνομες κοινότητες, ας τολμήσουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του παρόντος, αξιοποιώντας τες, ως παρακαταθήκες του μέλλοντος…

 

 

 

Οι σημερινές κοινοτικές ηγεσίες πρέπει να υλοποιήσουν τις σκέψεις και τις ιδέες για τα Σχολεία μας, αξιοποιώντας τα σε δίγλωσσα, διαιωνίζοντας τόσο την ελληνική γλώσσα όσο και τη συνέχισή τους. Και αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα με τη συνεργασία  με  Ιδρύματα και  Οργανισμούς της Ελλάδος, αλλά και απευθείας, με μηχανισμούς της  Ευρωπαϊκής Ένωσης, αξιοποιώντας  προγράμματα που θα εξασφαλίζουν και θα  ενδυναμώνουν τον Πολιτισμό, την  ελληνική παιδεία,  τα ήθη και έθιμα και πάνω από όλα το ανθρώπινο δυναμικό στις παροικίες μας

 

 

 

Ταυτόχρονα μπορεί να αρχίσει ένας γόνιμος εποικοδομητικός και αποτελεσματικός διάλογος με το σύνολο της παροικίας,  μηδενίζοντας έτσι κάθε είδους επικίνδυνης και στείρας παραφιλολογίας και αρνητισμού. 

 

 

 

Συγχρόνως, ένας αποτελεσματικός διάλογος με το Παλαίφατο Δευτερόθρονο  Πατριαρχείο μας, που θα εξασφαλίσει παράλληλες δραστηριότητες, θωρακίζει την χωρίς εμπόδια πορεία του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού  και της Ορθοδοξίας στο  μακρινό μέλλον…

 

 

 

Επιδιώκουμε και έχουμε την ηθική στήριξη της Πατρίδος μας για ένα τολμηρό και σύγχρονο σχεδιασμό, όπως και τη στήριξη των μελών των Κοινοτήτων μας, των οργανισμών, των σωματείων και Συλλόγων της παροικίας.

 

 

 

Ας συσπειρωθούμε λοιπόν όλοι μαζί, «ξεπερνώντας» τους εαυτούς μας, οι διαμένοντες «εντός των τειχών» της Νειλοχώρας  Αιγυπτιώτες, αλλά και οι ανά τον κόσμο Απανταχού Αιγυπτιώτες, για να χαράξουμε με τόλμη και αποφασιστικότητα τη νέα εικόνα του οικονομικά αυτοδύναμου και αυτονόμου  «Αιγυπτιωτισμού», διά μέσου των Κοινοτήτων  και των Οργανισμών μας, με τη στενή  συνεργασία του «Συνδέσμου Αιγυπτιωτών  Ελλήνων» στην Ελλάδα, προετοιμάζοντας, τον σύγχρονο «Αιγυπτιώτη Ελληνισμό», να διεκδικήσει και να εξασφαλίσει τη διαδρομή του, στο κοντινό και στο απώτερο μέλλον.

 

 

 

 

Στέφανος Π. Ταμβάκης

Επίτιμος Πρόεδρος  ΕΚΑ

 

 

 

 

Αλεξάνδρεια, Φεβρουάριος 2017

 

 

 

 

 

Πηγή: ΝΕΟ ΦΩΣ Καΐρου