«Αγαπητέ φίλε και αναμενόμενε Πρόεδρε της ΕΚΚ, Μιχάλη Γκρουνστέιν, γιατί χτυπάς άδικα και αναιτιολόγητα επαγγελματικές υπολήψεις;»
Αγαπητέ φίλε Μιχάλη Γκρουνστέιν,
διάβασα με προσοχή την επιστολή που δημοσίευσες τα ξημερώματα της 4ης Δεκεμβρίου στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, με την ιδιότητά σου, του Αντιπροέδρου της ΕΚΚ.
Δεν θα αναφερθώ καθόλου στο κύριο θέμα της επιστολής που έχει να κάνει με το Ελληνικό Κέντρο Καΐρου, διότι αυτά αφορούν το ΔΣ του εν λόγω Σωματείου, του οποίου έχω την τιμή να είμαι Αντιπρόεδρος.
Στο κείμενο αυτό, θα μού επιτρέψεις να περιοριστώ μόνο σε ό,τι αναφέρεις για μένα σε προσωπικό επαγγελματικό επίπεδο.
Γράφεις λοιπόν επακριβώς τα εξής για λόγου μου (αντιγράφω από την ιστοσελίδα της ΕΚΚ):
«Παρά την παραπλανητική και δυσφημιστική στρατηγική που εφαρμόζει ο Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Καΐρου κ. Ν. Κάτσικας, στην προσωπική του ιστοσελίδα, οι απαντήσεις εκ μέρους της Ε.Κ.Κ. ήταν περιορισμένες και ιδιαίτερα συγκρατημένες μέχρι στιγμής, παρά το γεγονός ότι ο κ. Κάτσικας δημοσιεύει στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα, αποκλειστικά και μόνο ειδήσεις και δηλώσεις, μελών της ολιγομελούς ομάδας που σας περιβάλλει, χωρίς να έχει το ελάχιστο δημοσιογραφικό επαγγελματικό ήθος, το οποίο επιβάλει την δημοσίευση των σχετικών απαντήσεων, ισχυριζόμενος ότι οι απαντήσεις/σχόλια που έστελνε ο κ. Καβαλής δεν είχαν επίσημη ιδιότητα. Ο Πρόεδρος της Ε.Κ.Κ όταν απαντά σε θέματα, κατηγορίες, καταγγελίες που αφορούν τον Οργανισμό, δεν έχει επίσημη ιδιότητα;; Ποιος την έχει τότε;; Τα αρωγά μέλη της Ε.Κ.Κ των οποίων δημοσιεύει ζωντανές τους δηλώσεις;»
Αγαπητέ φίλε Μιχάλη Γκρουνστέιν και περισσότερο πιθανέ από οποιονδήποτε άλλον αναμενόμενε Πρόεδρε της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου,
Γνωρίζεις πόσο σε εκτιμώ, όπως όλοι μας και ειλικρινά θεωρούμε ότι είσαι μία από τις πραγματικές ελπίδες για τη σωστή συνέχιση της ιστορίας της ΕΚΚ…
Αλλά, εδώ, θα μού επιτρέψεις να σου πω ότι είσαι τουλάχιστον άδικος απέναντί μου.
Και να εξηγήσω τους λόγους:
Ισχυρίζεσαι ότι προβάλλω «αποκλειστικά και μόνο ειδήσεις και δηλώσεις, μελών της ολιγομελούς ομάδας».
Επ’ αυτού που λες, έχω τις εξής απορίες:
ΠΡΩΤΟΝ, οι αγαπητοί σου συνάδελφοι στην Κοινοτική Επιτροπή Καΐρου δε σε ενημέρωσαν για την επίσημη δήλωση που προσωπικά έκανα ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ενώπιόν τους, όταν με καλέσανε στις 9 Οκτωβρίου σε συζήτηση, ότι ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΣ Ε.Κ.Κ. ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ή ΕΙΔΗΣΗ;
Η δήλωσή μου αυτή και η ξεκάθαρη προθυμία μου να συμβάλλω στην ενημέρωση της παροικίας στα θέματα που αφορούν στην ΕΚΚ υπάρχει άλλωστε πολλαπλά καταγεγραμμένη και στην επίσημη ηχογράφηση της εν λόγω συζήτησης που έγινε με τη σύμφωνη γνώμη και των δύο πλευρών (εμού και της ΕΚΚ).
Δε σού είπαν πράγματι ότι ζήτησα από ΟΛΟΥΣ τους Κοινοτικούς Επιτρόπους να μού στείλουν Ό,ΤΙ θέλουν να δημοσιεύσω στα δημοσιογραφικά μέσα που υπηρετώ, με την υπόσχεση να το δημοσιεύσω ΑΜΕΣΑ, φτάνει να είναι επίσημη ανακοίνωση της Κοινότητας, με υπογραφές και σφραγίδα;
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ο Πρόεδρος της ΕΚΚ κ. Χρήστος Καβαλής δε σού είπε ποτέ ότι επανειλημμένως τού ζήτησα δηλώσεις για διάφορα ζητήματα με γραπτά δικά μου μηνύματα, τόσο στο τηλέφωνό του όσο και στο «what’s up» αλλά και σε ηλεκτρονικά μηνύματα, στα οποία ποτέ δεν απάντησε (εκτός από μία φορά, που μού έγραψε ένα μήνυμα λίγων λέξεων);
ΤΡΙΤΟΝ: Ο νεώτερος σε ηλικία Κοινοτικός Επίτροπος κ. Ανδρέας Γιόσρι και επικεφαλής των Προσκόπων Καΐρου, δε σού είπε ποτέ ότι του είπα προσωπικά αλλά και επικοινώνησα επανειλημμένως μαζί του στο τηλέφωνο για να μού δώσει υλικό από τη δράση των Προσκόπων Καΐρου και ποτέ δε μού έστειλε ούτε μία λέξη, ούτε μία φωτογραφία;
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Ανδρέας Ρούσσος δε σού είπε ποτέ ότι τού ζήτησα να με ενημερώσει για τα θέματα της Ελληνικής Στέγης Ηλιουπόλεως, κάτι που ποτέ δεν έκανε;
Πώς λοιπόν, αγαπητέ μου φίλε και καλέ συνάδελφε Μιχάλη Γκρουνστέιν, μπορείς και ισχυρίζεσαι ότι δεν τηρώ ούτε κατ΄ελάχιστο τη δημοσιογραφική δεοντολογία;
Και τελικά, όπως εσύ δημοσιεύσεις σήμερα την επιστολή σου με τη σύμφωνη γνώμη της Διαχειριστικής Επιτροπής, έχεις να παρουσιάσεις ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΕΚΚ που να μού στείλατε και να μην την έβαλα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που υπηρετώ;
ΕΙΔΕΣ ΕΣΥ ΚΑΠΟΙΑ ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΕΜΕΝΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΪΡΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩ;
Μην ψάχνεις, γιατί δε θα βρεις!…
Και απαντώντας στο σχόλιό σου περί της μη δημοσίευσης ενός ή δύο σχολίων του Προέδρου της ΕΚΚ στο ΠΥΡΑΜΙΣ, θα ήθελα να επαναλάβω (όπως είπα δημόσια και κατεγράφη, στις 9 Οκτωβρίου, παρουσία των Μελών της Διαχειριστικής Επιτροπής Καΐρου) ότι δεν επιθυμώ να δημοσιεύσω σχόλια αυτής της μορφής, ακριβώς και μόνον γιατί υπάρχουν συλλογικά όργανα με σφραγίδες και τα οποία θα μπορούσαν να μού στείλουν επίσημα τις απόψεις τους και βεβαίως να τα δημοσιεύσω πολύ άμεσα…
ΤΕΛΙΚΑ, (από το μήνα Μάιο και έπειτα) ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚ ΠΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΕΣΤΑΛΗ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩ!
Δεν το γνωρίζεις αυτό;
Και αν το γνωρίζεις, διότι ξέρεις πολύ καλά ότι εκτιμώ το μυαλό σου (για αυτό άλλωστε πολύς κόσμος – ακόμη και Πρόεδροι επίσημων Σωματείων, προστρέχουν και συζητούν μαζί σου, για να λύσουν τα προβλήματα της παροικίας, γιατί και κείνοι εκτιμούν τον τρόπο της σκέψης σου), τότε γιατί γράφεις ανακρίβειες για τον τρόπο που ασκώ το λειτούργημά μου;
Γιατί προσπαθείς να σπιλώσεις την επαγγελματική υπόληψη ενός συναδέλφου σου, που σέ σέβεται και πάνω από όλα τόν έχεις γνωρίσεις και επαγγελματικά από την παλαιότερη συνεργασία μας, εντός και εκτός της Κοινότητας;
Αγαπητέ φίλε Μιχάλη Γκρουνστέιν,
Γιατί ξεχνάς ξαφνικά ότι αυτή η εκ μέρους μου απόλυτη τήρηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας φάνηκε ξεκάθαρα όταν μετά τη συνάντησή σου με ανώτατο Έλληνα Αξιωματούχο, τον περασμένο Μάιο, σού ζήτησα μία συνέντευξη, επειδή ακριβώς έλειπε ο Πρόεδρος της ΕΚΚ τον οποίο αντικαθιστούσες;
Θυμάσαι ότι αυτή ακριβώς η επαγγελματική μου ευσυνειδησία ήταν η αφορμή για να απομακρυνθώ πλήρως από την Ελληνική Κοινότητα Καϊρου;
Τα γεγονότα αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα, και τα παραθέτω για την ιστορία:
Θυμάσαι ότι την επομένη της συνέντευξης, νωρίς το πρωί, με πήρε τηλέφωνο η Γενική Γραμματέας της ΕΚΚ κα Χρυσάνθη Σκουφαρίδου, και μού ζήτησε να μην προβάλλω τη συνέντευξή σου, διότι – όπως εκείνη ισχυριζόταν – υπήρχε κάτι που δεν ήθελε να παρουσιαστεί; Και επειδή απλά τής είπα ότι η δεοντολογία μου επιβάλλει, αυτήν την εντολή να μού τη δώσει ο συνεντευξιαζόμενος Αντιπρόεδρος της ΕΚΚ και ΜΟΝΟΝ (δηλαδή εσύ φίλε Μιχάλη Γκρουνστέιν), αυτό το γεγονός ήταν η αφορμή για να δημιουργηθεί μέγα ζήτημα εκ μέρους της εν λόγω Κοινοτικής Επιτρόπου (που μάλιστα συχνά – πυκνά μού έκανε παλαιότερα και παρατηρήσεις, επειδή ήθελε επισταμένως να παρουσιάζεται στα ρεπορτάζ με όλες της τις ιδιότητες στα ελληνικά Σωματεία), να γίνει τις επόμενες εκείνες ημέρες συνεδρίαση της Διαχειριστικής Επιτροπή Καΐρου με το θέμα αυτό και τελικά να αποφασιστεί από την Επιτροπή να απομακρυνθώ από την Κοινότητα;
Και μπορούμε να ξεχάσουμε άλλωστε ότι χάρη σε κείνη την Κοινοτική Επίτροπο έγινε και ο Κώδικας Ηθικής Δεοντολογίας της ΕΚΚ, τον οποίο τελικά φαίνεται να τον τηρούμε όποτε και όπως μας βολεύει;
Πώς λοιπόν, αγαπητέ φίλε Μιχάλη Γκρουνστέιν, ισχυρίζεσαι ότι δεν εκτελώ το καθήκον μου, όταν η απαρέγκλιτη στάση μου να πάρω εντολές για το αν δημοσιευτεί η συνέντευξή σου ΜΟΝΟΝ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ – τον συνεντευξιαζόμενο Αντιπρόεδρο – αυτό ακριβώς παρερμηνεύτηκε και εξόργισε την εν λόγω Γενική Γραμματέα, και όπως γνωρίζεις, λίγες ημέρες αργότερα – μόλις 10 ημέρες – μού ανακοινώθηκε και η τελική διακοπή της συνεργασίας μου με την Ελληνική Κοινότητα Καΐρου;
Πώς λοιπόν, αγαπητέ φίλε και συνάδελφε (γιατί έχεις δουλέψει στον τύπο ως Ακόλουθος Τύπου) Μιχάλη Γκρουνστέιν, ξεχνάς σήμερα ότι αυτή ακριβώς η επιθυμία μου να τηρήσω τη δημοσιογραφική και επαγγελματική δεοντολογία, ήταν και η ΤΕΛΙΚΗ ΑΦΟΡΜΗ, για να καταφέρουν κάποιοι Κοινοτικοί Επίτροποι, με μεγάλη πίεση, στο τραπέζι της Διαχειριστικής Επιτροπής να μέ απομακρύνουν από την Κοινότητα, και μάλιστα με συναισθηματικές αντιδράσεις πάνω στο τραπέζι από κάποιο από τα Μέλη της ΚΕ, καθόλου τιμητικές για κάποιους;
Πώς είναι δυνατόν να ξεχνάς ότι τελικά ούτε δημοσίευσα τη συνέντευξή σου, διότι άμεσα σεβάστηκα την επιθυμία σου, όπως τηλεφωνικά μού την εξέθεσες…
Και τελικά, πώς είναι δυνατόν, αγαπητέ φίλε και συνάδελφε Μιχάλη Γκρουνστέιν, να ξεχνάς ότι… η δική μου δημοσιογραφική στήριξη σε σένα προσωπικά ήταν και η «ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ» της δικής μου συνεργασίας μου με την Ελληνική Κοινότητα Καΐρου;
Αγαπητέ φίλε Μιχάλη Γκρουνστέιν,
Όταν είδα σήμερα την αδικαιολόγητη κατ’ εμέ αναφορά σου στο επαγγελματικό και δημοσιογραφικό μου έργο, δε στο κρύβω ότι στενοχωρήθηκα για την αδικία…
Και αν ο τόνος της γραφής μου στο κείμενο αυτό είναι έντονος, να με συγχωρείς εκ των προτέρων…
Αλλά, σού μιλάω έτσι με το θάρρος της πολύχρονης συνεργασίας μας…
Και πάνω από όλα γιατί (ακόμη και αν έχουμε διαφωνήσει σε κάποιες απόψεις, ανθρώπινο είναι!) πίστευα και πιστεύω ακράδαντα ότι είσαι πραγματικά μία από τις ελπίδες ως ο μελλοντικός Πρόεδρος της ΕΚΚ, για να μπορέσεις να ανοίξεις διάπλατα τη νέα αισιόδοξη σελίδα στην ιστορία της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, η οποία ανυπομονεί να σε δει να λαμβάνεις πολύ σύντομα τα ηνία της παροικίας…
Νίκος Κάτσικας