ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΟ ΚΑΪΡΟ,

ΣΤΟΝ ΟΜΩΝΥΜΟ ΝΑΟ ,

ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΣΙΝΑ ΣΤΟ ΝΤΑΧΕΡ

 

 

Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος*

 

«Πας γαρ ο τα φαύλα πράττων μισεί το δως και ούτε έρχεται προς ίνα μη ελεγχθή τα έργα αυτού.»

 

“Η Αγία Αικατερίνη την παραγγελίαν ταύτην ενθυμούμενη και εις την αψευδή επαγγελίαν αυτού πιστεύουσα, δεν εδειλίασε προ των απειλών των τυράννων, ουδ εφοβήθη τα φρικτά βασανιστήρια αλλ’ υπέμενε ταύτα καρτερικώς μείνασα πιστή μέχρι θανάτου , θανάτου δε πικρού, απεκδεχόμενη παρά του αθλοθέτου Χριστού και τον αμαράντινον της δόξης στέφανον ότι αυτός είπε «γίνου πιστός άχρι θανάτου και σώσωσιν τον στέφανον της ζωής.

  Αλλά και δια τούτο η Μήτης ημών Εκκλησία γεραίρει μνήμην αυτής εν ύμνοις εξαίσιαις και ωδαίς πνευματικαίς, ολόκληρο δε ο χριστιανικός κόσμος Ανατολής και Δύσεως τιμά μετά την Υπεραγίαν Θεοτόκον εξαιρετικώς την Αγίαν Αικατερίνην μεταξύ των αγίων γυναικών. Αλλά σεμνύεται ιδιαιτέρως  το Θεοβάδιστον όρος Σινά διότι εκει ευδόκησεν ο Θεός να φυλάσσονται ως πολύ τίμιος θησαυρός τα τίμια αυτής λείψανα εις ίασης και σωτηρίαν των προσκυνούντων αυτά ευλαβώς κι επικαλούμενων την βοήθειαν αυτής.”

 

 

 

Αυτά είπε σύμφωνα με την ανταπόκριση της εφημερίδας ΦΩΣ, μεταξύ άλλων, στο λόγο του ο Αρχιεπίσκοπος Σιναίος Πορφύριος Γ’ , κατά τη ιερά πανήγυρη στο Ναό της Αγίας Αικατερίνης, στο μετόχι της Ιεράς Μονής του Σινά στο Ντάχερ του Καϊρου, ανήμερα της γιορτής , 25 Νοεμβρίου 1960. Και κατέληξε ευχόμενος μνα μεσολαβήσει η Αγία Αικατερίνη στο Χριστό “ να προστατεύει και ευλογεί πάντες τους πιστεύοντας εις Αυτόν  και τιμηθέντας την μνήμην Αυτής την σεπτήν, να ενδυναμώνει αυτούς εν ταις δοκιμασίαις του βίου ώστε να υπομένουν ταύτα καρτερικάς, να χαρίσει εις εκαστον τέλος αγαθόν,να ειρηνεύει δεν τον κόσμον ολόκληρον…”

 

Στις 27.11.1975 δημοσιεύεται στην Αιγυπτιώτικη εφημερίδα της Αλεξάνδρειας, ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, μια ακόμα  ανταπόκριση από το Κάιρο για την πανήγυρι του Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης, στο μετόχι του Σινά στο Ντάχερ, στο Κάιρο, που εορτάστηκε στις 25.11.1975, με τον σημερινό ηγούμενο της Μονής, το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Σιναίου κ.κ. Δαμιανό, νεότατο τότε, να προΐσταται της Θείας Λειτουργίας δυο χρόνια μόλις μετά την εκλογή του στην υψηλή αυτή αρχιερατική θέση.

 

 

 

 

Όπως μας ενημερώνει ο ανταποκριτής του Ταχυδρόμου στο Κάιρο, “ωραία εντύπωση επροκάλεσε η χορωδία από μαθητάς και μαθητρίας της Αμπετείου Σχολής την οποία διήυθυνε ο εκπαιδευτικός ΣΤ. Παπαστεφάνου μετά του κ. Μερμοίρη. Κατόποιν μίλησε π καθηγητής Θεολογίας κ. Μοσχόβης ο οποίος με απλά και θερμά λόγια έδωσε μια εικόνα του ενάρετου βίου και του μαρτυρίου της Αγίας Αικατερίνης”

 

 Μετα τη Θεία Λειτουργία δόθηκε δεξίωση όπου παραβρέθηκαν πολλοί πάροικοι και επίσημοι τους οποίους ευχαρίστησε ο Αγιος Σιναίου κ.κ. Δαμιανός ο οποίος την 23η Δεκεμβρίου του 1973, εκλεγείς παμψηφεί υπό της Σιναϊτικής Μοναστικής Αδελφότητος ως ο Ηγούμενος αυτής, εχειροτονήθη, υπό του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Βενεδίκτου, Αρχιερεύς, με τον Τίτλον του Αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραϊθώ, τίτλον τον οποίον λαμβάνουν από αιώνες όλοι οι Αρχιερείς του Σινά, που συγχρόνως, τυγχάνουν και εκάστοτε Καθηγούμενοι της Σιναϊτικής Αδελφότητος. Από το 1861 ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος Σινά τυγχάνει Πρόεδρος και υπεύθυνος  έναντι των Αιγυπτιακών Αρχών της περίφημου Αμπετείου Σχολής Καΐρου. Από το 1986, προεδρεύει θεσμικά του Κοινωφελούς Ιδρύματος  Όρους Σινά που έχει συσταθεί από  την Ιερά Μονή και Αρχιεπισκοπή Σινά με έδρα την Αθήνα, όπου και το Μετόχιον της Μονής (Δορυλαίου 26 εις Αμπελοκήπους) Καθ’ όλην την μέχρι τούδε διαρεύσασα πεντακονταετίαν και πλέον της αρχιερατικής σταδιοδρομίας του Αρχιεπισκόπου Σινά κ. Δαμιανού. Έχει υποδεχθεί στην Ι. Μονή ως προσκυνητές εξέχουσες προσωπικότητες από όλο τον κόσμο και εχει τιμηθεί με πολλά παράσημα και διακρίσεις Κρατών και Εκκλησιών.

 

 

 

 

Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

 

Στους πρόποδες του όρους Σινά σε ύψος 1535 μέτρων από την επιφάνεια  της θάλασσας ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός έχτισε απο το 548-562, ναό σε σχήμα βασιλικής, στο χώρο που ο Μωυσής αντίκρυσε την φλεγόμενη βάτο κι όπου βρίσκονταν η πηγή από την οποία οι θυγατέρες του Ιθόρ πότιζαν τα πρόβατα του. Στον ίδιο χώρο πιθανόν να υπήρχε απο την εποχή της Αγίας Ελένης ναός της Θεοτόκου και στο πλάι του ένας πύργος. Ο Ναός του Ιουστινιανού ονομάσθηκε αρχικά Μεταμορφώσις του Σωτήρος  αλλά όταν στην συνέχεια έγινε κοινόβιο μοναστήρι και μεταφέρθηκε  εκεί το ιερό λείψανο της Αγίας Αικατερίνης, μετονομάσθηκε κι έκτοτε καλείται Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης. Ο αρχιτέκτων που έχτισε τον ναό ονομαζόταν Στέφανος και έχτισε περιμετρικά ισχυρότατο φρούριο ώστε να προσέρχονται τις Κυριακές οι πολυάριθμοι αναχωρητές τα χρόνια εκείνα για να εκκλησιάζονται αλλά και για να βρίσκουν ασφάλεια σε εποχές επιδρομών και καταδιώξεων τους από την έρημο του Σινά. Για επιπλέον ασφάλεια ο Ιουστινιανός εγκατέστησε στα πέριξ γύρω στις 200 οικογένειες που μετέφερε από τον Πόντο και από την Αίγυπτο, καθώς και στρατιωτικό φυλάκιο, εξασφαλίζοντας παράλληλα και τη διατροφή όλων. Το ίδιο έπραξαν και οι διάδοχοι του παρέχοντας τα εχέγγυα στους μοναχούς να αφιερωθούν ήσυχα στην ασκητική τους ζωή. Όταν τον έβδομο αιώνα άρχισε να διαδίδεται η νέα Θρησκεία του Ισλάμ, οι μοναχοί ζήτησαν προστασία από τον ίδιο τον Προφήτη Μωάμεθ, ο οποίος με χειρόγραφη διαθήκη , το Αχτιναμέ, ανακήρυξε τη Μονή ιερή και απαραβίαστη, απαλλάσσοντας τους Σιναϊτες στο διηνεκές από οποιαδήποτε φορολογία. Τη διαθήκη αυτοί τη σεβάστηκαν όλοι οι μουσουλμάνοι ηγεμόνες της περιοχής αλλά ωστόσο οι μοναχοί υπέφεραν από τις ανταρσίες των ντόπιων βεδουίνων και κυρίως από τις συχνές επιδρομές  βαρβάρων που είχαν ως αποτέλεσμα πολλές φορές τη λεηλασία ιερών κειμηλίων αλλά και τις κακοποιήσεις, ακόμα και σφαγές, των μοναχών. Πολλές φορές πάλι αναγκάζονταν οι μοναχοί να κλειδώσουν τη Μονή και να φύγουν σε άλλη περιοχή της Αιγύπτου ή μακρύτερα λόγω των ανταρσιών των Βεδουίνων. Τα πράγματα καλυτέρευσαν με την ίδρυση της Νέας Αιγύπτου από τον Μωχάμεντ Άλι , αρχές 19ου αιώνα, ο οποίος υποχρέωσε τους βεδουίνους σε ειρήνη με τη Μονή.

 

 

 

Την τιμή σεβάστηκαν και τίμησαν όλοι οι Χριστιανοί του κόσμου ανεξαρτήτως δόγματος και καταγωγής. Πάπες, ηγεμόνες, βασιλείς και αυτοκράτορες στήριξαν τη Μονή ηθικά και υλικά στο πέρασμα των αιώνων.

 

Η Μεγάλη Ελληνική εγκυκλοπαίδεια ΠΥΡΣΟΣ, έκδοση του 1933, από την οποία πήραμε τις παραπάνω εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες, σύστηνε την εποχή εκείνη στο ελληνικό κοινό που θέλει να ταξιδέψει στην Ιερά Μονή του Σινά, να κάνει το ταξίδι από μέσα Φεβρουαρίου ως τέλος Απριλίου ή  από αρχές Οκτωβρίου ως τα μέσα Νοεμβρίου, ατμοπλοϊκώς από Πειραιά στο Πορτ Σάϊντ , από εκεί σιδηροδρομικώς ως το Σουέζ και στη συνέχεια με καραβάκι πάλι ως το Ελ Τουρ, χωριό  επίνειο της Μονής όπου υπήρχε και μετόχι για φιλοξενία. Απαιτούσε βέβαια την εποχή εκείνη διάφορες διατυπώσεις μεταξύ των οποίων ειδική έγγραφη άδεια εισόδου από το μετόχι του Καΐρου.

 

 

 

 

Το 2003  η Διεθνὴς κοινότητα διὰ της UNESCO  ενέταξε την Ιερά Μονή του Θεοβαδίστου Όρους Σινά με όλα τὰ κινητὰ και ακίνητα μνημεία της, καθώς καΙ  την ευρύτερη περιοχή της, στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η βιβλιοθήκη της μονής διατηρεί την δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή χειρογράφων και Κωδίκων της πρωτο- χριστιανικής περιόδου,  μετά από αυτή του Βατικανού. Ο «Σιναϊτικός κώδικας», που βρίσκονταν αρχικά στη μονή ως τον 19ο αιώνα, τώρα βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου. Μεταξὺ των κειμηλίων της Μονής, ξεχωρίζει ὁπωσδήποτε ἡ συλλογὴ τῶν φορητών εικόνων, η πλουσιότερη αριθμητικά και σημαντικότερη παγκοσμίως.

 

Η Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά εορτάζει τη μνήμη της Αγίας με το παλιο ημερολόγιο στις 8 Δεκεμβρίου οπότε και θα επανέλθουμε με σπάνιο φωτογραφικο υλικο από την ιστορία της Μονής.

Σήμερα, θα εορτασθεί για μια ακόμη χρονιά η ιερά πανήγυρις με Πατριαχρικό εσπερινό στο Ναό της Αγίας Αικατερίνης, στο Μετόχι του Σινά στο Ντάχερ του Καϊρου και οι ¨Ελληνες πάροικοι θα τιμήσουν τη μνήμη της Αγίας.

 

 Η βιογραφία της Αγίας Αικατερίνης όπως δημοσιεύεται στην επίσημη σελίδα της Ι.Μονής Σινά:

“Ἡ ζωὴ καὶ τὸ μαρτύριο τῆς ἁγίας Αἰ­κα­τε­ρί­νης διαδραματίστηκε στὴν Ἀλεξάνδρεια. Γεννήθηκε ἀπὸ εὐγενεῖς γονεῖς γύρω στὰ 286 μ.Χ, στὰ τέλη τῶν διωγμῶν τῶν εἰδωλολατρῶν βασιλέων κα­τὰ τῶν χριστιανῶν. Προικισμένη φυσικῶς μὲ σπάνια εὐφυΐα, στὰ δεκαοκτώ της χρόνια εἶχε ἐκπαιδευθεῖ ἐνδελεχῶς σὲ ὅλες τὶς ἐπιστῆμες τῆς ἐποχῆς: φιλοσοφία, ρητορική, ποίηση, μουσική, φυσική, μαθηματικά, ἀστρονομία, ἰατρική, ἐνῶ κατεῖχε εἰς βάθος καὶ τὴν χριστιανικὴ διδασκαλία. Ἄφθαστη στὴν ὀμορφιὰ καὶ τὸ κάλλος, εὐγενεστάτη στὴν καταγωγὴ καὶ ἀσυναγώνιστη στὰ πλούτη, ὑπῆρξε νύφη περιζήτητη ἀπὸ τοὺς πλέον ἐπιφανεῖς ἄρχον­τες. Ἐκείνη ὅμως, ὄν­τως φιλόσοφος, παρέμεινε παρθένος, ποθών­τας νὰ νυμφευθεῖ τὸν αἰώνιο Νυμφίο Χριστό.

Τὸ 304 μ.Χ, στὴν διάρκεια λαμ­πρῆς εἰδωλολατρικῆς ἑορτῆς κα­τὰ τὴν ὁποία ὅλοι οἱ πολίτες διετάχθησαν αὐστηρῶς νὰ προσφέρουν θυσίες στοὺς θεούς, ἡ Αἰ­κα­τε­ρί­να, μὴ ὑπο­φέ­ρον­τας νὰ βλέπει τὴν ἀπώλεια τόσων ψυχῶν καὶ τὴν ἀποστασία τόσων χριστιανῶν ἐξαιτίας τοῦ φόβου των, παρρησιάζεται ἐνώ­πι­ον τοῦ αὐγούστου Μαξιμίνου καὶ τὸν ἐλέγχει γιὰ τὴν ἀπόνοιά του κη­ρύσ­σον­τας Θεὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ἐκεῖνος τῆς ἀν­τι­πα­ρα­τάσ­σει πε­νήν­τα διακεκριμένους ρήτορες καὶ τοὺς ἀναθέτει νὰ τὴν ἀποστομώσουν. Ἀν­τὶ τούτου ὅμως, ἑλκύον­ται οἱ ἴδιοι στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ ἐπιχειρήματα ποὺ ἀν­τλοῦσε ἡ Αἰ­κα­τε­ρί­να ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς Ἕλληνες σοφούς, καὶ θανατώνον­ται πάραυτα διὰ πυρὸς ἀπὸ τὸν ἔξαλλο βασιλέα. Τὶς ἑπόμενες ἡμέρες ἡ σύζυγός του καὶ ὁ πρωτοκλασσάτος στρατηλάτης του μὲ πλείστους στρατιῶτες ἀκολουθοῦν τὸ παράδειγμά τους, στὴν ὁμολογία πίστεως καὶ στὸν μαρτυρικὸ θάνατο.Ἡ ἁγία Τράπεζα στὴν κορυφὴ τῆς ἁγ. Αἰκατερίνης, θεμελιωμένη στὸ σημεῖο ὅπου ἔκειτο τὸ ἱερὸ λείψανο. Τέλος, μετὰ ἀπὸ φοβερὰ βασανιστήρια –καὶ μάλιστα τὸν σατανικὸ στὴν ἐπινόησή του τροχό– στὰ ὁποῖα ὑπεβλήθη, ἀλλὰ καὶ συνεχεῖς παράδοξες θαυματουργίες ποὺ ἐπιτελοῦσε ὁ Κύριος, ἡ Αἰ­κα­τε­ρί­να δέχεται καὶ αὐτὴ τὸ διὰ ξίφους τέλος. Ἄγγελοι τότε προσῆλθαν, παρέλαβαν τὸ σκήνωμά της καὶ τὸ μετεκόμισαν στὴν ὑψηλότερη κορυφὴ τῆς χερσονήσου τοῦ Σινᾶ, τὴν κορυφὴ τῆς ἁγίας Αἰ­κα­τε­ρί­νης, ἀποκαλουμένη Gebel Katrin ἀκόμη καὶ σήμερα ἀπὸ τοὺς Ἄραβες”.

 

 

 

 

Περισσότερα για την Ιερά Μονή Σινά στην επίσημη ιστοσελίδα της Μονής στον παρακάτω σύνδεσμο: Ἀρχική

Σας παραθέτουμε το δημοσίευμα της εφημερίδας ΦΩΣ απο τον εορτασμό το Νοέμβριο του 1960 στο Κάιρο, της εφημερίδας ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ από τον ίδιο εορτασμό, φωτογραφίες της Μονής , του παρεκκλησίου της Αγίας Βάτου και της ιερής λάρνακας της Αγίας Αικατερίνης απο την Εγκυκλοπαίδεια Πυρσός του 1933, γκραβούρα  του 18ου αιώνα με τον τάφο της Αγίας  από τη συλλογή του Ιδρύματος Λασκαρίδη, εικόνες της αγίας και γκραβούρα του ναού από τη Συλλογή της Βιβλιοθήκης Τρικόγλου.

 

25 Νοεμβρίου,  εορτή της Αγίας Αικατερίνης και παράλληλα 68η γενέθλια ημέρα του Μακαριοτάτου Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β, δια βίου διακόνου της αγάπης, καθώς και ονομαστική εορτή της Αρχόντισσας του Πατριαρχείου μας και Μεγάλης Ευεργέτισσας της Ελληνικής Κοινότητας Καϊρου, κυρίας Αικατερίνης Μπελεφάντη Σοφιανού. Την ίδια μέρα η καρδιά του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού θα χτυπήσει μαζί με τις καμπάνες του Κοινοτικού Ναού της Αγίας Αικατερίνης του Σουέζ, στην τελετή των θυρανοιξίων της από τον Μακαριότατο, 99 χρόνια μετά τα εγκαίνια της.

   Στους ανωτέρω αλλά και σε όλες τις εορτάζουσες αφιερωμένη η παρούσα δημοσίευση με τις καλύτερες ευχές μας για  έτη πολλά, υγεία, αγάπη και πρόοδο.

 

*Διευθυντής του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου