ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΑΝΤΑΡΕΣ: Αιγύπτου, Αλγερίας και Κύπρου
Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ
Καντάρα Αλγερίας : Είναι μια κοινότητα-όαση στην επαρχία της Biskra στην Αλγερία, ο φυσικός χώρος και η ρωμαϊκή κληρονομιά της οποίας προστατεύονται από το 1923. Η Καντάρα είναι ένα χωριό που έχει μεγάλο πλούτο κληρονομιάς, κυρίως τη Ντάχρα Νταχραούια και την Κάσμπα της, τα ρωμαϊκά ερείπια και το μουσείο Lapidary ή ακόμα και την ευρωπαϊκή πόλη. Λέγεται πως το τοπωνύμιο προέρχεται από την αραβική λέξη El Kantara που σημαίνει Γέφυρα στα γαλλικά . Οι πρώτοι κάτοικοι της κοινότητας ήταν βερβερικής καταγωγής Τον 1ο αι. οι Ρωμαίοι έφτασαν στην περιοχή, ενώ γύρω στο 620 την κατέκτησαν οι Άραβες Το 1844, ο γαλλικός στρατός κατέλαβε την περιοχή και από το 1956 έως το 1962, το χωριό, έχοντας ενσωματωθεί στον αγώνα για την ανεξαρτησία της Αλγερίας, ήταν πλήρως περικυκλωμένο από συρματοπλέγματα και νάρκες.
Καντάρα Κύπρου : Οικισμός της κοινότητας Δαυλός της επαρχίας Αμμόχωστου στην Κύπρο. Κατά τον C. Enlart η ονομασία Καντάρα προήλθε από την αραβική λέξη Kandar που σημαίνει οχυρό. Και πράγματι, το κάστρο της Καντάρας βρίσκεται κτισμένο σε μια από τις ανατολικότερες κορυφές του Πενταδάκτυλου, σε υψόμετρο 630 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και με θέα προς την βόρεια παραλία του νησιού, το ανατολικό τμήμα της πεδιάδας της Μεσαορίας και τον κόλπο της Αμμοχώστου. Διοικητικά βρίσκεται στην επαρχία Αμμοχώστου και από το 1974 βρίσκεται στο κατεχόμενο από τους Τούρκους εισβολείς τμήμα της Κύπρου.
Καντάρα Αιγύπτου : Μια δεκαετία μετά τα μέσα του 19ου αι., κατά τη διάρκεια της κατασκευής της Διώρυγας του Σουέζ, στην Καντάρα που βρίσκεται στη μέση του Καναλιού, είχαν κτιστεί για τους εργάτες ξύλινα σπιτάκια και δυο-τρεις τούβλινες οικοδομές, ενώ στα 1864 η πολίχνη αριθμούσε περί τις 7.000 κατοίκους και είχαν ανεγερθεί καλαίσθητα σπίτια στο μήκος του μεγάλου δρόμου στην ασιατική ακτή. Οι πλάγιοι δε δρόμοι κατέληγαν σε εμπορικά μαγαζιά, όπως και στους ελληνικούς και αραβικούς συνοικισμούς των περιχώρων. Το 1869, λίγο πριν τα εγκαίνια της Διώρυγας, οι καλύβες, τα σπίτια, τα εργοστάσια και οι αποθήκες που απλώνονταν γύρω απ΄ το πορθμείο, φιλοξενούσαν περίπου 5.000 ψυχές. Το 1923, με πρωτοβουλία του σταθμάρχη της Διώρυγας (Chef de Gare) Γρ. Μπελιβανάκη, οι 30 περίπου Έλληνες της Καντάρας – άλλοι αναφέρονται σε 40 οικογένειες στην ασιατική και 10 στην αφρικανική ακτή – συγκεντρώθηκαν με σκοπό την ίδρυση Κοινότητας. Στην πρώτη αυτή ιδρυτική Γενική Συνέλευση της Κοινότητας, που πραγματοποιήθηκε στις 7/12/1923, πρόεδρος εκλέχτηκε ο Γρηγ. Μπελιβανάκης, ενώ ψηφίστηκε και ο κανονισμός της. Από το 1967 δεν υπάρχει πια κανένας Έλληνας στην πόλη, ενώ ο ναός του Αγίου Σπυρίδωνα – τα εγκαίνια του οποίου έγιναν το 1925 – έμεινε για χρόνια βαριά λαβωμένος από τα σημάδια των αραβο-ισραηλινών πολέμων, μέχρι το 2011 που τελικά ανακαινίστηκε εκ θεμελίων.