Στιγμές αθλητικών μεγαλείων του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού της δεκαετίας του ’60, θύμιζε την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου το γήπεδο του Σάτμπυ στην Αλεξάνδρεια, όπου πραγματοποιήθηκαν ποδοσφαιρικοί αγώνες μεταξύ των ομάδων του Π.Α.Ο.Κ και των ομάδων της Ελληνικής Αθλητικής Ένωσης Αλεξανδρείας. Όπου και αν κοιτούσες έβλεπες παιδιά, γονείς, οπαδούς, αλεξανδρινούς παροίκους, δασκάλους, καθηγητές και κοινοτικούς επιτρόπους. Όλοι  έδωσαν τον καλύτερο τους  εαυτό για να μείνει αυτή η ημέρα αξέχαστη σε όλους μας. Και είναι γενική η αποδοχή ότι ήταν ίσως από τις λίγες φορές που το αποτέλεσμα των αγώνων δεν είχε καμία σημασία. Αντίθετα, αυτό που είχε σημασία είναι ότι «είμασταν όλοι μαζί». Στην όλη διοργάνωση, καθοριστική ήταν η συνεισφορά εκείνου που πολλοί θεωρούν ως την «πάλλουσα καρδιά» του αθλητισμού στην Αλεξάνδρεια, του Άρη Μαρκοζάνη.

Στις διόμισυ ώρες που διήρκησαν οι αγώνες, από τις 14:30 έως τις 17:00, παίχτηκαν συνολικά τρεις αγώνες, διαφορετικών ηλικιακών κατηγοριών.

Αμέσως μετά, όλοι μαζί, αθλητές απο το Κάιρο και την Αλεξάνδρεια, πρόσκοποι Καϊρου και Αλεξανδρείας, πάροικοι, γονείς των παιδιών και γενικότερα όλοι όσοι βρίσκονταν εκεί, φάγανε στο εντευκτήριο της  Ένωσης, στο γεύμα που προσέφερε η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας προς τιμήν των Καϊριανών επισκεπτών.

Ιδιαίτερα θερμή ήταν η υποδοχή των καϊρινών αθλητών από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Γιάννη Σιόκα και τα Μέλη της Κοινοτικής Επιτροπής της Ε.Κ.Α., από τους οποίους οι Κοινοτικοί Επίτροποι κ.κ. Πάρις Μακρής και Νικόλας Κατσιμπρής, καθώς και ο Διευθυντής των Γραφείων της Ε.Κ.Α. κ. Τέρης Κυρίτσης προσέφεραν τα μέγιστα για την άριστη διοργάνωση αυτής της αθλητικής ημέρας. Ενώ, σημαντική ήταν η βοήθεια και από τον Δημήτριο Κάβουρα.

Να σημειωθεί ότι ο ΠΑΟΚ και ιδιαίτερα ο Ταμίας του δραστήριου Σωματείου κ. Ανδρέας Γιόσρι πήραν την πρωτοβουλία για αυτή τη σημαντική αθλητική εκδήλωση, με τη σύμφωνη γνώμη της Προϊσταμένης Νεολαίας της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κας Σούλας Σκουφαρίδου.

«Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις», λέει ο στίχος του εθνικού μας ύμνου. Όμως, Καϊριανοί και Αλεξανδριανοί  έδειξαν ότι αντί να κλαίνε τα μεγαλεία…προσπαθούν να μεγαλουργήσουν.