Η Αρετή Κοκκίνου μιλάει στο Pyramis News
Αρετή σε καλωσορίζουμε και σε ευχαριστούμε για την συζήτηση που θα ακολουθήσει . Πως σε βρήκε καταρχάς η νέα χρονιά σε καλλιτεχνικό επίπεδο;
Ευχαριστώ κι εγώ για τη φιλοξενία και τη συνάντηση αυτή. Ασχολούμαι ήδη από το τέλος το 2022 με την προώθηση και παρουσίαση του νέου άλμπουμ “Το Σ” αγαπώ του Κόσμου” και με τη μουσική μου σε μια θεατρική παράσταση με τίτλο “Η Κωμωδία της Μύγας “ του Βασίλη Ζιώγα. Οι ζωντανές εμφανίσεις συνεχίζονται με διάφορους συνεργάτες και σχήματα.
Μίλησε μας λίγο και για τη διαδρομή σου ως τώρα. Πως μπήκε το μικρόβιο της μουσικής μέσα σου και πότε κατάλαβες ότι θα συνοδεύει τη ζωή σου;
Από τα πρώτα παιδικά χρόνια. Έφτασα, ωστόσο, δέκα ετών για να πρωτοπιάσω κιθάρα στα χέρια μου και δεν την άφησα έκτοτε, με εξαίρεση το χρονικό διάστημα πριν τις πανελλαδικές εξετάσεις. Τότε έπαθα .. σύνδρομο στέρησης και κατάλαβα ότι έχω ανάγκη να είμαι μουσικός, ανεξάρτητα και παράλληλα με ό,τι άλλο κάνω.
Σε αυτή τη διαδρομή έχεις πραγματοποιήσει πολλές και ποικίλες συνεργασίες δισκογραφικά και όχι μόνο. Υπάρχουν κάποιες που ξεχωρίζεις και θεωρείς ότι σου δώσανε το κάτι παραπάνω και σε εξέλιξαν ακόμα περισσότερο καλλιτεχνικά;
Έχω συνεργαστεί με επώνυμους και λιγότερο επώνυμους καλλιτέχνες και δεν ξεχωρίζω κανέναν. Σαν ιδιαίτερο σταθμό μόνο θα αναφέρω, παράλληλα με τη δισκογραφία, την έναρξη ενασχόλησής μου με το θέατρο, που ήταν και στόχος ζωής.
Η πιο πρόσφατη δουλειά σου είναι το βιβλίο – cd “Το σ’ αγαπώ του κόσμου” όπου συνθέτεις για 16 διαφορετικούς στιχουργούς με αφορμή ένα σεμινάριο στιχουργικής που πραγματοποιήθηκε το 2019 στο Μικρό Πολυτεχνείο. Μίλησε μας για αυτό το έργο και πως προέκυψε.
Ο Κώστας Φασουλάς μου έκανε την τιμή να με καλέσει ως συνεργάτη συνθέτη στα σεμινάρια στιχουργικής του το χειμώνα του 2019, στο Μικρό Πολυτεχνείο. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο συνεργάτης συνθέτης της προηγούμενης σεζόν ήταν ο αείμνηστος Νότης Μαυρουδής, όπου η σύμπραξή του με την ομάδα αυτή δημιούργησε τους “Ξαφνικούς Επισκέπτες”. Από τη δική μου συνεργασία με την ομάδα προέκυψαν δεκαέξι τραγούδια, όσα και οι συμμετέχοντες, που απογείωσαν με την ερμηνεία τους ο Βασίλης Γισδάκης και η Αφεντούλα Ραζέλη. Ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή του δίσκου η συμμετοχή της ερμηνεύτριας Χρύσας Βλάμη. Το βιβλίο – cd περιέχει και κείμενα των στιχουργών, εκτός των ίδιων των στίχων. Το εικαστικό θέμα του εξωφύλλου είναι μια δημιουργία της Βασιλικής Γεραλή.
Οι στιχουργοί που συμμετέχουν στη δουλειά είναι οι: Αγγελική Πολύζου, Βίκυ Λαμπίρη, Νίκη Ρουσοπούλου-Παππά, Παναγιώτης Στράκαρης, Κέλλυ Αλεφάντου, Σταμάτης Βιτάλης, Τότα Βελησσάρη, Αντιγόνη Κολοβέντζου, Ειρήνη Παπαδοπούλου, Νίκος Παπαγιαννάκης, Ιωάννα Κολλινιάτη, Τετιάνα Δέγλερη, Δήμητρα Κουντουριώτη, Ράνια Θεοδωράτου, Μαρία Γεωργαλά.
Ποιες ήταν οι προκλήσεις που έπρεπε να αντιμετωπίσεις γράφοντας μουσική σε στίχους τόσων πολλών διαφορετικών δημιουργών; Ήταν κάτι που κύλησε αβίαστα ή σου προκάλεσε δυσκολίες;
Η δυσκολία ήταν να κάνω δικό μου τον κόσμο δεκαέξι διαφορετικών προσωπικοτήτων με τα δικά του στοιχεία έκφρασης ο καθένας. Γενικά το όλο πράγμα κύλησε πολύ πιο εύκολα απ” ό,τι αρχικά φαντάστηκα. Βοήθησε η τριβή μου με τους στιχουργούς κατά τη διάρκεια των σεμιναρίων, τα οποία υπήρξαν και για εμένα σημαντικό μάθημα.
Γενικότερα όταν σου δίνονται στίχοι για να γράψεις μουσική με ποιο τρόπο τους προσεγγίζεις; Πόσο σημαντικό είναι να νιώσεις ταύτιση με αυτό που διαβάζεις στο χαρτί;
Από τεχνικής πλευράς μπορεί να μελοποιηθεί οτιδήποτε. Το πόσο επιτυχημένη είναι η μελοποίηση έχει να κάνει σαφώς με την επικοινωνία μουσικής και λόγου. Ο μουσικός που κάνει μια μελοποίηση δεν πρέπει να λειτουργεί ναρκισσιστικά, κάνοντας επίδειξη τεχνικής αλλά να αναδείξει την αλήθεια του λόγου.
Πολλές φορές ένας στίχος μου αρέσει χωρίς να ταυτίζεται απαραίτητα με κάποια δική μου εμπειρία. Είναι σαν να παρακολουθεί κανείς κάποια ταινία ή να διαβάζει κάποιο βιβλίο. Μπορεί να μπει στην ιστορία κι ας είναι έξω από τα δικά του βιώματα.
Ας περάσουμε τώρα σε κάτι πιό γενικό που έχει να κάνει με τον τρόπο αντιμετώπισης των καλλιτεχνών στην Ελλάδα. Πως κρίνεις τις πρόσφατες αποφάσεις της κυβέρνησης και τις αντιδράσεις των καλλιτεχνών; Τι πρέπει να συμβεί κατά την άποψη σου;
Δεν έχω τη δυνατότητα να κρίνω νομικά το θέμα, ωστόσο καθένας που έχει κάνει έστω κι ένα χρόνο καλλιτεχνικές σπουδές θα πρέπει να καταλαβαίνει ότι το δίπλωμα μουσικού οργάνου ή του ηθοποιού σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξισωθεί με απολυτήριο Λυκείου. Ζούμε όμως σε μια κοινωνία όπου χρόνια απαξίωνε το επάγγελμα του καλλιτέχνη ως ευκαιριακό και εύκολο, ενώ οι καλλιτεχνικές σπουδές είναι από τις δυσκολότερες και τις πιο επίπονες, κατά την άποψή μου.
Χαρακτηριστική είναι η έως τώρα ανυπαρξία κρατικών σχολών πανεπιστημιακού επιπέδου απ” όπου θα αποφοιτούν διπλωματούχοι μουσικοί και όχι μόνο μουσικολόγοι. Ενημερώθηκα από το site του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου ότι υπήρξε πρόσφατα εξαγγελία του Πρωθυπουργού για δημιουργία Πανεπιστημίου Παραστατικών Τεχνών. Αυτό είναι μια καλή εξέλιξη… Ίδωμεν.
Ως μια έμπειρη μουσικός με μια σημαντική και μεγάλη διαδρομή, πως κρίνεις ευρύτερα τα καλλιτεχνικά-μουσικά δρώμενα στην Ελλάδα; Τι σου αρέσει και τι θα άλλαζες αν μπορούσες;
Δυστυχώς, ενώ υπάρχει αναλογικά μεγάλη και καλής ποιότητας παραγωγή καλλιτεχνικού έργου, κυριαρχεί η χαμηλή ποιότητα των καλλιτεχνικών θεαμάτων και ακροαμάτων, ειδικά στο νεαρής ηλικίας κοινό. Ουσιαστική κι επίμονη αισθητική και καλλιτεχνική εκπαίδευση θα βοηθούσε σε βάθος χρόνου.
Υπάρχει μέσα σου κάποιο καλλιτεχνικό απωθημένο που έχεις δρομολογήσει να πραγματοποιήσεις; Ποιο είναι το μεγαλύτερο μουσικό όνειρο σου;
Δεν έχω όνειρα κι απωθημένα πια… Καλοδέχομαι ό,τι έρχεται και δε λυπάμαι γι” αυτό που δε θα έρθει. Θα επιθυμούσα να ταξιδέψω σαν μουσικός πιο πολύ στο εξωτερικό , τέτοια ταξίδια είναι πάντα εμπειρία ζωής
Αρετή ευχαριστούμε πολύ για τη συζήτηση και ευχόμαστε μια άκρως δημιουργική χρονιά! Για το τέλος θα θέλαμε να μας αναφέρεις τα αμέσως επόμενα σχέδια σου και ό,τι άλλο θα ήθελες να ειπωθεί.
Κι εγώ σας ευχαριστώ για την όμορφη κουβέντα μας και στέλνω τους πιο θερμούς μου χαιρετισμούς στην ελληνική ομογένεια.
Υπάρχουν διάφορες ζωντανές εμφανίσεις για τον μήνα Μάρτιο, μεταξύ των οποίων “Το σ’ Αγαπώ του Κόσμου” για ακόμα μία φορά στο Polis Art Cafe. Στις 25 Μαρτίου μαζί με τον Βασίλη Γισδάκη, την Αφεντούλα Ραζέλη και με τη συμμετοχή της Χρύσας Βλάμη θα παρουσιάσουμε τα δεκαέξι τραγούδια της δουλειάς και όχι μόνο. Η συναυλία περιλαμβάνει τραγούδια της δισκογραφίας των ερμηνευτών, που υπογράφονται από αξιόλογους συνθέτες και στιχουργούς. Επιλέξαμε συνειδητά να προβάλλουμε και τραγούδια δημιουργών της γενιάς μας, που αξίζουν την προσοχή των φίλων του σύγχρονου ποιοτικού ελληνικού τραγουδιού. Μαζί μας οι: Θανάσης Σοφράς, μπάσο, Σωκράτης Γανιάρης, τύμπανα, Στέφανος Χατζηαναγνώστου, φλάουτο.
https://www.facebook.com/Kokkinou.Areti.gr/
https://twitter.com/ArethKokkinou
https://www.youtube.com/channel/UCE-t5cqsDMjG9XSYfLB4ZaQ