ΕΛΛΑΔΑ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ

Την Τρίτη 17 Ιουνίου, το τελευταίο «αντίο» στον καϊρινό δημοσιογράφο Γρηγόρη Καποκάκη

Το τελευταίο «αντίο» θα απευθύνει σήμερα Τρίτη, 17 Ιουνίου, ο Αιγυπτιώτης Ελληνισμός στον αξέχαστο δημοσιογράφο Γρηγόρη Καποκάκη.

 

Η κηδεία του πραγματοποιείται στο Νεκροταφείο του Σχιστού (στον Πειραιά), στις 3 και μισή το απόγευμα.

 

Ο αξέχαστος Γρηγόρης Καποκάκης ήταν ένας Αιγυπτιώτης όπου το ελληνικό Κάιρο έμεινε χαραγμένο στην καρδιά του μέχρι και την τελευταία του στιγμή.

 

Διότι, μπορεί ο Γρηγόρης Καποκάκης να γεννήθηκε στην Ισμαηλία, το 1950, αλλά στο Κάιρο ήταν που πρωτοδιδάχτηκε τη ζωή. Την Αμπέτειο τέλειωσε, το Κλασσικό, το 1970.

 

Στο «ΦΩΣ» του Σωκράτη Πατέρα, ο Γρηγόρης Καποκάκης ήταν που ανατράφηκε επαγγελματικά.

 

Εργάστηκε παράλληλα για κάποια χρόνια ως παρουσιαστής – δημοσιογράφος στο ελληνικό πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού σταθμού της Αιγυπτιακής Τηλεόρασης.

 

Τα τελευταία κάπου 20 χρόνια, επέλεξε να μετοικήσει στην Ελλάδα και να συνεχίσει μία διαφορετική πορεία.

 

Στην Αθήνα, δούλεψε στο Δήμο Αθηναίων επί πολλά χρόνια, στη σύνταξη του Δημοτικού Ραδιοφώνου, αρμόδιος και για το αραβόφωνο πρόγραμμα.

 

Παράλληλα, δημιούργησε τις δικές του παροικιακές εφημερίδες: το «Φως των Αιγυπτιωτών», το «Φως της Αφρικής» και το «Φως της Ομογένειας», καθώς στα τελευταία χρόνια δημιούργησε και μία αιγυπτιώτικη ιστοσελίδα που λειτούργησε για λίγο χρόνο.

 

Κάποια εποχή, το 2005, προσπάθησε με τη συμβολή της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας και του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων, να επεκτείνει και να αναβαθμίσει την εκδοτική του προσπάθεια, το «Φως των Αιγυπτιωτών».

 

Ήτανε πάντοτε καυστικός. Η προσωπική του στήλη, τα «Πιπεράτα», που υπέγραφε ο ίδιος, ήταν μία σημαντική του προσπάθεια να καυτηριάσει τα «κακώς κείμενα» του Αιγυπτιώτου Ελληνισμού (ΣΣ. πολλές φορές με υπερβολές που κατακρίθηκαν) αλλά όλοι όσοι τον γνώρισαν παραδέχονται ότι η πένα του παρέμεινε πάντοτε αγωνιστική. Και τα έλεγε έτσι, γιατί όπως είχε εξηγήσει ο ίδιος, έβαζε λίγο «πιπέρι» στα γραφόμενά του, όχι για να κάνει κακό, αλλά για να κάνει κάποιους να καταλάβουν το σωστό, όπως ο ίδιος τουλάχιστον το αντιλαμβανόταν.

 

Άλλωστε, όπως μάς δήλωσε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστος Καβαλής, ο αξέχαστος Καποκάκης πάντοτε τού εκμυστηρευόταν την διακαή επιθυμία του να τόν καταλάβουν, τόσο οι φίλοι του όσο και οι εχθροί του, και ο ίδιος ο καϊρινός δημοσιογράφος πάντοτε πίστευε ότι τελικά θα δικαιωθεί για τα πιστεύω του.

 

Ο Γρηγόρης Καποκάκης ήταν από τους λίγους πραγματικούς Αιγυπτιώτες δημοσιογράφους, που προσπάθησε να τιμήσει το επάγγελμα που ακολούθησε μέχρι και την τελευταία του πνοή.

 

Είχε και μία άλλη αγάπη: την ψαλτική, όπου βοηθούσε – κάποτε κάποτε – όταν ήταν στο Κάιρο, στο ψαλτήρι της Παναγίας Ηλιουπόλεως Καΐρου.

 

Όμως, η υγεία του, τα τελευταία χρόνια, είχε ήδη αρχίσει να κλονίζεται. Η καρδιά του, γινόταν όλο και πιο αδύνατη, και πέρασε δύσκολες στιγμές την πρόσφατη 5ετία, διαμένοντας πολύ χρόνο μέσα στο νοσοκομείο.

 

Τουλάχιστον, τον Δεκέμβριο του 2013, ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων πρόλαβε να τού δώσει ένα αναμνηστικό μετάλλιο (που το άξιζε), με αφορμή τη μεγάλη εκδήλωση για τα 80 χρόνια του ΣΑΕ, όπου είχε τιμήσει με την παρουσία του και ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος Β΄ (όπου μπορούμε καλά να γνωρίζουμε ότι στάθηκε κοντά του όλα τα χρόνια).

 

 

sae 01

 

 

Από τότε, τα πράγματα είχαν δυσκολέψει ακόμη περισσότερο για τον συνάδελφο Γρηγόρη. Τα προβλήματα της υγείας του επιδεινώνονταν.

 

Ένα επιπλέον ατύχημα, τον οδήγησε στο Νοσοκομείο «ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ» τις τελευταίες ημέρες όπου χειρουργήθηκε γιατί είχε κτυπήσει.

 

Παρέμεινε κάποιες ημέρες στην εντατική, χωρίς να έχει καλή επικοινωνία με το περιβάλλον.

 

Επέστρεψε στην «ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟ», όπου συχνά νοσηλευόταν.

 

Τελικά, η καρδιά του δεν άντεξε άλλο.

 

Ο Γρηγόρης Καποκάκης έφυγε για πάντα από τη ζωή, το πρωί της 12ης Ιουνίου, σε ηλικία 64 ετών.

 

Η πένα του έσβησε και μαζί του μία ολόκληρη εποχή καϊρινών δημοσιογράφων, με κύριους εκφραστές τον Σωκράτη Πατέρα και τον Γιώργο Ξενουδάκη και φυσικά τον Γρηγόρη Καποκάκη.

 

Ψήφισμα για τον θάνατό του εξέδωσε η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου και ο Σύλλογος Ελλήνων Καΐρου.

 

Αποχαιρετώντας τον αξέχαστο Γρηγόρη Καποκάκη, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Καΐρου κ. Μιχάλης Μπίσκος χαρακτήρισε τον αείμνηστο καϊρινό δημοσιογράφο ότι κατάφερε και παρέμεινε μέχρι τα τελευταία του ένα «μεγάλο παιδί», που πάλευε με δύναμη για τη ζωή…

 

Καλό σου ταξίδι, Γρηγόρη Κακοκάκη!

4 thoughts on “Την Τρίτη 17 Ιουνίου, το τελευταίο «αντίο» στον καϊρινό δημοσιογράφο Γρηγόρη Καποκάκη

  1. Με την Γρηγόρη είμαστον από μικρά παιδιά στο Σπετσεροπούλειο. Στο Δημοτικό πάντα παίζαμε Θέατρο, ήμουν η Ιφιγένεια και ήταν ο Αχιλλέας, στην Δ΄ Δημοτικού. Έτρεφε δυνατά αισθήματα για όλα τα παιδιά του σχολείου. Όπου μπορούσε να βοηθήσει, βοηθούσε χωρίς αντάλλαγμα. Μια τέτοια περίοδο, τόν συνάντησα κι εγώ, και μέσα από τη συνάντηση αυτή ήρθα σ’επαφή με τον Σύνδεσμο. Από τότε, βρισκόμασταν ή στο Σύλλογο της Αμπετείου ή στο Σύνδεσμο των Αιγυπτιωτών. Ρωτούσε πάντα ποιους βλέπω, αν είναι όλοι καλά, λέγαμε να εμπλουτίσουμε την εφημερίδα του με συνδρομές, με διαφημίσεις συνδρομητών ή επαγγελματιών, αλλά τίποτα δεν ευδοκίμησε, ΚΑΝΕΙΣ δεν τόν βοήθησε. ΑΛΗΘΕΙΑ, ΓΙΑΤΙ;;;; Τόσο καλό ΠΑΙΔΙ, κι έφυγε τόσο ΝΩΡΙΣ!

    *** Antispam disabled. Check access key in CleanTalk plugin options. Antispam service cleantalk.org. ***

  2. ΝΑΙ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΟΝΤΩΣ ΗΤΑΝ ΜΑΧΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΟΙΚΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΜΩΣ ΟΙ ΠΟΛΛΕΣ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣ ΕΙΧΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΣΕ ΚΑΙ ΛΥΓΙΣΕ ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΡΤ ΣΑΙΔ /ΠΟΡΤ ΦΟΥΑΤ ΜΕΤΑΒΙΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΘΕΡΜΑ ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ΝΑΙ ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΧΑΣΑΜΕ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΦΙΛΟ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΗ ….

  3. Αχ βρε Γρηγόρη…και αναρωτιόμουν πού είσαι και χάθηκες. Τώρα ξέρω ότι είσαι στη μεγάλη αγκαλιά του Θεού μαζί με άλλους αγαπημένους.
    Σε ευχαριστώ για όσα μοιραστήκαμε…καλή αντάμωση.

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *