Για πάντα μάς αποχωρίστηκε ο Ιωάννης Αγιάννογλου… «Έφυγε» ήρεμα χθες το βράδυ της 21ης Ιανουαρίου…

Το νέο έπεσε σαν «κεραυνός εν αιθρία» στην καϊρινή παροικία, που πλέον γίνεται πολύ φτωχότερη…

Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ο κυρ Γιάννης, με την καθάρια – έστω και ισχνή – αλλά πάντοτε δυναμική μέσα από την καρδιά βυζαντινή φωνή του, το μεγάλο στήριγμα του Ορθόδοξου Πνευματικού Πατριαρχικού Κέντρου, ο καλοσυνάτος φίλος, ο άνθρωπος που είχε παιδιά του όλα τα παιδιά της παροικίας, που τά μάθαινε ψαλμούς, που πρωτοστατούσε στα κάλαντα που λέγανε στον Πατριάρχη, που έγραφε με απέραντη αγάπη τα πρακτικά από τις εκδηλώσεις του Κέντρου της Σούμπρας στο «ΝΦ», αυτός ο μορφωμένος και ιδιαίτερα ευγενής και αγαπητός σε όλους Αιγυπτιώτης ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ…

Διότι, ο κυρ Γιάννης ήταν κάπως περασμένης ηλικίας, αλλά παρέμεινε παλικάρι μέχρι τις τελευταίες μέρες του.

Καθηγητής και βαθύς γνώστης της ελληνικής αλλά και της αιγυπτιώτικης ιστορίας.

Θερμός υποστηρικτής των παροικιακών σωματείων και των θεσμών του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, αποτελούσε ένα τεράστιο κεφάλαιο γνώσεων, και λόγω πείρας και λόγω ηλικίας αλλά και λόγω του ότι έμεινε στην ιστορία ως ο πιο επαγγελματίας – ερασιτέχνης δημοσιογράφος – πρακτικογράφος πολλών από τις εκδηλώσεις της παροικίας.

Την ίδια στιγμή, η αγάπη του για την εκκλησιαστική μουσική ήταν απέραντη. Μέχρι την τελευταία φορά που τόν ακούσαμε που έψελνε κατά την ημέρα της τελευταίας κοπής της πίττας του Ορθόδοξου Πνευματικού Πατριαρχικού Κέντρου της Σούμπρας (του οποίου ήταν Αναπληρωτής Πρόεδρος), η φωνή του ήταν δυνατή και με ύψος, σαν ενός μικρού παιδιού. Αφού, τού λέγαμε, «μπράβο Γιάννη, κι άλλο πιο ψηλά!…»

Και ειδικά για αυτήν την εκδήλωση, είχε τη μεγάλη επιθυμία να γράψει εκείνος το ρεπορτάζ… Μίλησε του αρχισυντάκτη του «ΝΕΟΥ ΦΩΤΟΣ» και τού είπε «σε παρακαλώ, αυτό το κείμενο θα το γράψω εγώ. Πότε το θέλεις ακριβώς;» Σα να ήξερε ότι ήταν το τελευταίο του ρεπορτάζ…

Η καϊρινή παροικία δεν μπορούσε να πιστέψει ότι έχασε ένα από τα πιο αγαπητά στελέχη της. Ούτε και εμείς που τόν ζήσαμε και τόν αγαπήσαμε.

Το τελευταίο «αντίο» θα τού πουν οι φίλοι του την Πέμπτη 22 Ιανουαρίου στο νεκροταφείο του Αγίου Γεωργίου παλαιού Καΐρου, στις 4 το απόγευμα…

Τα συλλυπητήρια θα δεχτεί η οικογένειά του το βράδυ, από τις 7 έως τις 10 στο Ορθόδοξο Πνευματικό Πατριαρχικό Κέντρο, που τόσο εκείνος αγάπησε και στήριξε σε όλη του τη ζωή…

Αγαπητέ και αξέχαστε Γιάννη, από κει που θα είσαι, ξέρουμε ότι θα μάς βλέπεις με εκείνο το αυθόρμητο χαμόγελό σου και θα χαίρεσαι με τις χαρές μας και θα λυπάσαι με τις λύπες μας…

Καλό Παράδεισο να έχεις…