Την εαρινή ισημερία προτίμησε η Αίγυπτος και ακολούθησαν αρκετές χώρες του Αραβικού κόσμου, για να την αφιερώσει στον εορτασμό  της ημέρας της μητέρας.

Στην ουσία, σύμφωνα με παλαιότερο επετειακό άρθρο της εφημερίδας Αλ Αχράμ, πρόκειται για μια ιδέα του διακεκριμένου  δημοσιογράφου Moustafa Amin που σκέφτηκε να προτείνει μια τέτοια γιορτή εμπνευσμένος από  το έργο της Αμερικάνας ακτιβίστριας του 190υ αιώνα, Ann Maria Reeves Jarvis που ξεκίνησε να διοργανώνει “ημέρα της μητέρας”  σε επαγγελματικές λέσχες με σκοπό να βοηθήσουν τις μητέρες, διδάσκοντας τους τη σωστή φροντίδα των παιδιών τους κατά την εποχή του Αμερικάνικου Εμφυλίου Πολέμου (1860-1865). Προέκυψε από την προσωπική της τραγωδία : Από τα 13 της παιδιά, μόλις τα 4 κατάφεραν να φτάσουν έως την εφηβεία. Το 1914, η κόρη της Anna Jarvis, έπεισε την κυβέρνηση των Η.Π.Α να καθιερώσει τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου ως ημέρα της μητέρας.

Ο Αμερικανός πρόεδρος, Γούντροου Ουίλσον θα μπορούσε να θεωρηθεί ο «πατέρας» της Ημέρας της Μητέρας, καθώς ήταν εκείνος που καθιέρωσε επισήμως ως ημέρα «δημόσιας έκφρασης αγάπης προς τις μαμάδες». “Μητέρα” του εορτασμού βεβαια παραμένει η Ann Jarvis

Κατά τον πρώτο εορτασμό της ημέρας της μητέρας στην Αίγυπτο, στις 21 Μαρτίου του 1956, η κορυφαία εφημερίδα της Αιγύπτου, Αλ Αχράμ, αφιέρωσε στην γιορτή δύο συνεχόμενες ημέρες.

“Η Αίγυπτος γιορτάζει για πρωτη φορά τη ημερα της μητέρας.Δημόσιες γιορτές σε συλλόγους, σχολεία, λέσχες και δημόσιους χώρους” έγραφε το πρωτοσέλιδο εκείνης της ημέρας.

«Υπό την αιγίδα του Προέδρου Gamal Abdel-Nasser, τα σχολεία θα ξεκινήσουν τον εορτασμό απο το πρωί μιλώντας για τη σημασία και το ρόλο των μητέρων. Στις 11:30 π.μ., στα σχολεία θα ακουστεί  μια ειδική εκπομπή από το εθνικό ραδιόφωνο προσαρμοσμένη στους μαθητές. Το πρόγραμμα περιελάμβανε τραγούδια και ποιήματα για τον εορτασμό της μητρότητας.”

Ο Αιγυπτιώτης Ελληνισμός, αναπόφευκτα συμμετείχε κι αυτός στον εορτασμό που έκτοτε καθιερώθηκε.

Στις 21 Μαρτίου 1959 , στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας της Αλεξάνδρειας, ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ , μια μικρή υπενθύμιση για τους αναγνώστες υπο τον τίτλο “Σήμερον είναι η εορτή της μητέρας”. Ενημερώνει λοιπόν πως η Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία, όπως ήταν το επίσημο όνομα της χώρας εκείνην την εποχή, εορτάζει την εορτή της μητέρας και “ 7.000 σακουλάκια με καραμέλες θα ριφθούν εις Κάιρον, εκ των οποίων τα 500 με αριθμούς, έναντι των οποίων θα λάβουν οι δικαιούχοι δώρα. Εις την πόλιν μας, θα διανεμηθούν δώρα εις τας μητέρας εις τα νοσοκομεία και τας φυλακάς.”

Αυτό που δεν διασαφηνίζεται  ακριβώς για τον τρόπο που θα μοιραστούν καραμέλες σ αυτό το σημείωμα, ξεκαθαρίζεται την επόμενη χρονιά σε ανάλογο αρθρο στο πρωτοσέλιδο πάλι του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, 21 Μαρτίου 1960. “Αεροπλάνα θα πετάξουν εις τας δύο επαρχίας δια να ρίξουν γλυκίσματα” (σ.σ δυο επαρχίες της ΗΑΔ, εννοεί Αίγυπτο και Συρία). Ενημερώνει ακόμα πως σύμφωνα με εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας της Αιγύπτου έχει δοθεί εντολή ώστε να διοργανωθούν ειδικές τελετές στα σχολεία, ειδικά κινηματογραφικά αφιερώματα και συμμετοχή στον εορτασμό των υγειονομικών υπηρεσιών. Επίσης σε όλα τα Ελληνικά Σχολεία είχαν προγραμματιστεί ειδικές τελετές.

Το 1966, έγινε μια απόπειρα να επεκταθεί η γιορτή της μητέρας και να γίνει “γιορτή της οικογένειας”. Ειδικές τελετές που θα αναδείκνυαν τη σπουδαιότητα των οικογενειακών δεσμών είχαν οργανωθεί σε όλη τη χώρα. Τιμής ένεκεν μάλιστα, οι κυβερνητικές αρχές αποφάσισαν να απαγορεύσουν την έκδοση διαζυγίων την ημέρα εκείνη σε όλη τη χώρα. Είχε προβλεφθεί σε κάθε περιφέρεια να επιλεγεί μια υποδειγματική οικογένεια η οποία στη συνέχεια θα συμμετείχε στον Εθνικό Διαγωνισμό  προς εκλογή της πιο υποδειγματικής οικογένειας στη χώρα. Παρακολουθώντας τον τύπο της εποχής, μάλλον ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που εορτάστηκε αναλόγως.

Η γιορτή της μητέρας, μια μέρα αφιερωμένη στη μητέρα και τη μητρότητα, έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα, όπου κάθε άνοιξη λατρευόταν η μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων, η Γαία. Σύμφωνα με τη  Βικιπαίδεια, στην Ελλάδα η γιορτή της μητέρας συνδέθηκε με την εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου). Τότε η ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει την Παναγία με τον Ιωσήφ που πηγαίνουν τον 40ήμερο Ιησού στο Ναό για ευλογία.

   Ο παράλληλος εορτασμός της Υπαπαντής με την ημέρα της μητέρας ξεκίνησε το 1929. Από τη δεκαετία του 1960, ο εορτασμός μαζί με την Υπαπαντή ατόνησε και ενισχύθηκε ο εορτασμός στη δεύτερη Κυριακής του Μαΐου.

Στους Έλληνες  της Αιγύπτου είχε ήδη περισσότερο αντίκτυπο η Παγκόσμια γιορτή της μητέρας για αυτό και περνώντας τα χρόνια, η σχετική ενημέρωση έπαψε στα πρωτοσέλιδα του Ταχυδρόμου και γινόταν περιστασιακά. Ήδη απο το φύλλο της 10ης Μαΐου 1944 , της εφημερίδας του Καΐρου, ΦΩΣ, «Κουτιά με μπομπόνια, μπιμπελό και ειδικά γλυκίσματα» διαφήμιζαν η αλυσίδα καταστημάτων του πολυτελούς ΓΚΡΟΠΠΙ και του πιο λαϊκού ΑΛ ΑΜΕΡΙΚΑΙΝ για την ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΜΗΤΕΡΩΝ.

Ίσως θα έπρεπε να καθιερωθεί και “Ημέρα της…χαμένης μητέρας” , να εορτάζεται με την κοίμηση της Θεοτόκου, το 15αύγουστο. Στην εικόνα της Ι. Μ Αγίου Γεωργίου στο Παλιό Κάιρο, την επονομαζόμενη «Παναγιά του Νείλου», η Παναγιά – μητέρα βρίσκει την καλύτερη απεικόνιση της.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΙΣ ΜΑΜΑΔΕΣ  ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ , ιδιαίτερα στις Αιγύπτιες, Αιγυπτιώτισσες και Ελληνίδες, (δέηση υπέρ υγείας), ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ (δέηση υπέρ αναπαύσεως)

Δυο αιγυπτιακά τραγούδια που υμνουν τη μητέρα.

Το κλασσικό

“Ω, κυρα των αγαπημένων, αγάπη μου,

εισαι πιο πολύτιμή απο την ψυή και το αίμα μου…”

μουσική Mohamed Abd El Wahab

και στίχοι του Hussein El Sayed με την φωνή της Fayza Ahmed

https://www.youtube.com/watch?v=sFRPnpT7usg

Ενα σχετικά νέο τραγουδι, του 2007,που  σε ελευθερη απόδοση λέει:

«…Η μητέρα μου,όλο η μητέρα μου,

ως την τελευταία ημέρα της ζωης μου.

Αγάπη απο την πρώτη στιγμή…»

Μουσική Hamid Al Shaeri, στίχοι Ayman Bahjat Qamar, με τις φωνές των Yara, Ramy Ayach, Haitham Shaker, Jannat, and Tamer Hosny

https://www.youtube.com/watch?v=FMFX3ZrC0g0