Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

Το Αιγυπτιακό Θέατρο είναι ένας αρχιτεκτονικός θησαυρός και ένα τοπικό ορόσημο των δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών και συγκεκριμένα του Boise του Αϊντάχο. Η συνοικία που βρίσκεται είχε διάφορα μπαρ και συχνές ήταν οι βίαιες συμπεριφορές στους γύρω δρόμους. Ένας άντρας ονόματι Leo Falk αποφάσισε να ανατρέψει αυτήν την κακή δημοσιότητα, κυρίως για να επωφεληθεί το πολυκατάστημά του στο κέντρο της Boise, φτιάχνοντας ένα κινηματο-θέατρο. Από την άλλη, ο Frederick Hummel ήταν διάσημος αρχιτέκτονας του Boise και προσλήφθηκε για να βοηθήσει στο σχεδιασμό του θεάτρου. Πίεσε για ένα θέατρο ισπανικού στυλ, αλλά ο Falk επέμεινε σε ένα αιγυπτιακό θέμα. Ο Falk κέρδισε, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν σημάδια ισπανικής παρέμβασης, όπως τα κόκκινα πλακάκια ισπανικού στυλ στην οροφή.

Στις 19 Απριλίου 1927 το εκπληκτικό Αιγυπτιακό Θέατρο άνοιξε τις πύλες του για το κοινό με μεγαλοπρέπεια. Με πάνω από 1.600 θέσεις, το πλήθος που περίμενε ήταν τεράστιο και αμέσως πήρε μια θέση στην καρδιά του. Ο τοπικός Τύπος έγραψε ότι ¨ενσωματώνει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της γης του Νείλου, από τις κολοβωμένες πυραμίδες που σχηματίζουν τους μεγάλους πυλώνες, μέχρι τους πυλώνες από μπουμπούκια λωτού με τις περίτεχνες τοιχογραφίες τους¨, ενώ οι μεγάλοι πυλώνες του λωτού που πλαισιώνουν την οθόνη βασίζονται σε αυτούς του Καρνάκ. Γενικότερα, η αρχιτεκτονική του θεάτρου είναι αιγυπτιακού αναγεννησιακού στιλ, εμπνευσμένη από τον πρόσφατα τότε ανακαλυφθέντα τάφο του Φαραώ Τουτανχαμών.

Η Fox Theatre Chain ανέλαβε τη λειτουργία του μερικά χρόνια μετά και το λειτούργησε έτσι μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1940. Αυτή την εποχή μετονομάστηκε σε Fox. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄40 η αλυσίδα Paramount Theatre το αγόρασε και σ΄ αυτό οφείλεται η δεύτερη αλλαγή του ονόματος του. Δεδομένου ότι μια αντίπαλη αλυσίδα θεάτρου δεν ήθελε τον ανταγωνισμό στη μαρκίζα, πραγματοποιήθηκε διαγωνισμός για ένα νέο όνομα τριών γραμμάτων για το θέατρο. Ο νικητής ήταν η ADA (το όνομα της συζύγου του κυβερνήτη). Τη δεκαετία του ΄60 υπήρξε πίεση να γκρεμιστεί και να επανασχεδιαστεί, αλλά ένα κίνημα αναπτύχθηκε και το έσωσε.

Στη συνέχεια, ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος μπήκε στην ιστορία του θεάτρου. Το όνομά του ήταν Earl Hardy. Η επιτροπή συντήρησης τον έπεισε ότι χρειαζόταν ένα θέατρο και του είπε να αγοράσει το Αιγυπτιακό από την Επιτροπή Αστικής Ανανέωσης. Από τότε ο Ερλ ερωτεύτηκε το θέατρο και όντας και ο ίδιος συντηρητής, το μέλλον του αποδείχθηκε τελικά σταθερό και ο φόβος της καταστροφής εξαφανίστηκε. Επειδή ο Earl Hardy αρρώστησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Anita Kay και ο εξίσου μαχητικός σύζυγός της, Gregory Kaslo, αποφάσισαν να εκπληρώσουν το όνειρο του Earl Hardy. Έτσι, ανακαίνισαν το 1999 και αποκατέστησαν το Αιγυπτιακό Θέατρο σε αυτό που γνωρίζουμε σήμερα.