Βασίλης Α. Πουλαρίκας

 

Ιδρύθηκαν περίπου την ίδια εποχή, με λίγα μόνο χρόνια διαφορά. Ο Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος του Καΐρου και ο Ναυτικός Όμιλος της Ελλάδας γεννήθηκαν μέσα από την ίδια μήτρα ενός Ελληνισμού οικουμενικού, και έφεραν στο φως το απαράμιλλο πάθος και την αγάπη των ιδρυτών τους για τον ναυταθλητισμό, αλλά και τις παραδόσεις της πατρίδας μας.

 

Πέραν όμως από τις πάμπολες και σημαντικές διακρίσεις των αθλητών τους και τις συμμετοχές τους σε μεγάλες και παγκόσμιες διοργανώσεις, η κοινή τους μοίρα και η πορεία τους στον χρόνο έθεσε τους δύο αυτούς ιστορικούς Ναυτικούς Ομίλους στο επίκεντρο της Ελληνικής, αλλά και της Αιγυπτιώτικης κοινωνικής ζωής ως σημεία ενός λαμπερού κοσμοπολιτισμού που ξέφευγε κατά πολύ από τον αριθμό των μελών τους.

 

Ο Ε.Ν.Ο.Κ στις όχθες του μαγικού Νείλου και ο Ν.Ο.Ε. στην αγκαλιά του Σαρωνικού κόλπου να ατενίζει την Μεσόγειο, την θάλασσα που ενώνει την κοινή μας μνήμη αλλά και την ιστορική μας περπατησιά στον χώρο και στον χρόνο.

 

 

 

 

Τα Διοικητικά Συμβούλια των δύο Ελληνικών Ομίλων ήρθαν σε επαφή και από την πρώτη στιγμή η διαφαινόμενη «χημεία» των διοικήσεων τους κάρπισε μια νέα σχέση που αποτυπώθηκε στο ακέραιο με τις υπογραφές της αδελφοποίσης. Ο κ. Γιώργος Ρεκτσίνης από την μεριά του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Καΐρου, αλλά και ο κ. Γιώργος Προκοπίου από τον Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος υπέγραψαν στις αρχές του Μάρτη ένα Μνημόνιο αγαστής συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης με κεντρικό άξονα την ευόδωση κοινών αθλητικών δράσεων, αλλά και κοινωνικών εκδηλώσεων, καθιστώντας την αδελφοποίηση αυτή ως μια ακόμα γέφυρα μεταξύ των Ελλήνων ανά τον κόσμο.

 

Λίγα λόγια για μια ιστορία που δεν πρέπει να λησμονηθεί

 

Όπως διαβάζουμε στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο της Αιγυπτιώτισσας συγγραφέας κας Μαρίας Αδαμαντίδου «Ο Ελληνικός Αθλητισμός στο Κάιρο του 20ου αίωνα» και μέσα από την εμβριθή και επίμονη έρευνα των αρχείων της εφημερίδας Αλ Αχράμ από την κυρία Κάτια Καζακάκου, μαθαίνουμε ότι αφορμή για την ίδρυση του Ε.Ν.Ο.Κ. ήταν η πρώτη νίκη με τετράκωπο στους Ναυτικούς Αγώνες του Φαλήρου το 1929 (ερέτες της νικήτριας λέμβου ήταν οι Κλωνάρης, Αττκιουζέλ, Θεοδωρόπουλος, Σικελιανός και Παπαϊωάννου στο πηδάλιο).

 

Ο Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος του Καΐρου ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1930 με έδρα τη προνομιακή τοποθεσία της δυτικής όχθης του Νείλου, θέση την οποία διατηρεί αδιάλειπτα μέχρι τις μέρες μας. Πρόκειται για Κωπηλατικό Όμιλο και αναγνωρίστηκε ως Σωματείο Δημόσιας ωφελείας στις 7 Απριλίου 1933 και καταχωρήθηκε στα μητρώα του Ελληνικού Προξενείου Καΐρου στις 17 Απριλίου 1933. Τον Δεκέμβριο 1935 λειτούργησε Τμήμα Ναυτικής Εκπαίδευσης (Σώμα Ελλήνων Ναυτοπαίδων).

 

 

 

 

Αρχικά οι νεώσοικοι του Ε.Ν.Ο.Κ. ήταν αγκυροβολημένοι δίπλα στην γέφυρα Pont des Anglais, η οποία ενώνει το νησάκι Γκεζίρα με τη δυτική όχθη του Νείλου. Το 1939 μετακινήθηκαν για ένα μικρό διάστημα στην ανατολική όχθη της οδού Μασπέρο, δίπλα στη γέφυρα του Κασρ ελ Νιλ. Το 1943 επέστρεψαν στο Pont des Anglais (Γέφυρα των Άγγλων) που αργότερα μετονομάστηκε Κόμπρι ελ Γκαλά. Εκεί παραμένει μέχρι σήμερα. Το 1931 το Σωματείο ήταν εγκατεστημένο σε δύο πλωτά τμήματα. Το μεγαλύτερο περιλάμβανε λεμβαρχείο με εμβαδόν 120 τ.μ. και αποδυτήρια 35 τ.μ. με ιματιοφυλάκια, λουτήρες και φαρμακείο καθώς και κατάστρωμα 60 τ.μ.. Το δεύτερο πλωτό είχε σκεπαστή γέφυρα 110 τ.μ. και στο κάτω επίπεδο υπήρχε γραφείο, αναγνωστήριο και κυλικείο. Τον Δεκέμβριο του 1934 εγκαινιάστηκαν ιδιόκτητοι νεώσοικοι και βαπτίστηκαν τέσσερις καινούργιες λέμβοι. Στα εγκαίνια παρέστη και ο Πρέσβης Δενδραμής. Ο Μουδίρης της Γκίζας βάπτισε “δια θραύσεως καμπανίτου οίνου” την τετράκωπο με το όνομα Ίσις. Τον αγιασμό έκανε ο Πτολεμαΐδος Άνθιμος.

 

Η κωπηλατική κίνηση στο Κάϊρο ήταν υπό την επίβλεψη της Ομοσπονδίας Κωπηλατικών Ομίλων Αιγύπτου και περιελάμβανε περιφερειακούς αγώνες σε τρεις γύρους συνήθως και το πρωτάθλημα Καΐρου που διεξάγονταν από την αρχή του χρόνου μέχρι την αρχή του καλοκαιριού. Ενδεικτικό για την ανάπτυξη του αγωνίσματος ήταν ότι στους Παναιγυπτίους Aγώνες του 1938 στο Κάιρο συμμετείχαν εκτός του Ε.Ν.Ο.Κ. 17 ακόμα όμιλοι: Club Internazionale Canottieri, Club Nautique Francais, Reale Societa Connotieri “Italia”, Club Nautique Suisse, Port Said Rowing Club, Cercle de l’Aviron, British Boat Club, Cercle Nautique, Cairo River Club, Deutscher Sportverein, Sezionne Nautica G.I.L.E., Royal Rowing Club, αθλητικός όμιλος της Ακτοφυλακής, Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος Αλεξανδρείας, Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος Πορτ Σάιντ.

 

 

 

 

Πρώτος Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Καΐρου ήταν ο Μικές Μαύρος (1931-1947) και δεύτερος ο Πάρις Μπελλένης (1947-1950). Το 1931 που ήταν πρώτος χρόνος λειτουργίας υπήρχαν 28 μέλη και το 1936 είχαν ξεπεράσει τα 100, ενώ το 1948 περίπου στα 300. Αξίζει να μνημονεύσουμε και τον L. Marelli, ο οποίος ήταν ο πρώτος προπονητής του ομίλου στη δεκαετία του ‘30. Το 1930 καθήκοντα αφέτη είχε ο Γιώργος Μανιατόπουλος ενώ ο Πάνος Νικολακάκης ήταν κριτής τέρματος και το 1938 ο Δημήτρης Αδαμαντίδης είχε χρέη ελεγκτή βαρών. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε ανακηρυχθεί επίτιμος πρόεδρος ο Πρίγκιπας Παύλος.

 

Ο Ναυτικός Όμιλος της Ελλάδος από την περίοπτη θέση του στο Μικρολίμανο του Πειραιά ατενίζει το απέραντο γαλάζιο του Σαρωνικού κατέχοντας μια οργανική και απόλυτα εναρμονισμένη σχέση με το φυσικό τοπίο, αλλά και με την μακρά και πανάρχαιη χρήση του χώρου, μιας και χρησιμοποιεί τις ναυτικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται στο ιστορικό λιμάνι της Μουνιχίας, το μεγάλο και σημαντικό ναύσταθμο της Αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας.

 

 

 

 

 

Σκαλίζοντας λίγο την ιστορία του Ναυτικού Ομίλου της Ελλάδας ανακαλύψαμε με ανέλπιστη χαρά ότι ο σπόρος της γέννησής του, έπεσε την 1η Νοεμβρίου του 1933 από τα χέρια του Αντώνη Μπενάκη, του σημαντικού αυτού Αιγυπτιώτη Έλληνα, η πορεία του οποίου χάραξε βαθιά την νεότερη ιστορία της Αιγύπτου και της Αλεξάνδρειας που τον γέννησε, αλλά και της Ελλάδας που τον  αγκάλιασε και μέχρι σήμερα απολαμβάνει την πολυκύμαντη προσφορά του. Στο πλευρό του επιφανείς και διακεκριμένοι Έλληνες της εποχής όπως ο Αλέξανδρος Βλάγκαλης, ο Αρτέμης Δεναξάς, ο Βασίλειος Ροσόλιμος, ο Χριστόφορος Καρόλου.

 

Αρχικά ονομάσθηκε « Ναυτικός Όμιλος Αθηνών ». Το 1936 ο Όμιλος πήρε την σημερινή του ονομασία και έγινε « Ναυτικός Όμιλος Ελλάδος ». Στις 11 Φεβρουαρίου 1940 μετονομάζεται σε «Βασιλικό Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος» ( Β.Ν.Ο.Ε. ) επί Βασιλέως Γεωργίου ΙΙ και διατηρεί αυτή την ονομασία μέχρι το 1973.

 

Από το 1937 μέχρι σήμερα οι αθλητές του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος έχουν κατακτήσει αναρίθμητα μετάλλια και στους άρτια οργανωμένους χώρους του έχουν διεξαχθεί σημαντικοί διεθνείς ιστιοπλοϊκοί αγώνες με τελευταίο το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Lightning το 2007.

 

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο σήμερα και στην σημαντική αυτή αμοιβαία συμφωνία αδελφοποίησης που αναμφισβήτητα θα δώσει στα χιλιάδες μέλη και των δύο Ομίλων αμέτρητα οφέλη σε κοινωνικό επίπεδο, αλλά θα μας χαρίσει και την χαρά να απολαύσουμε τις κοινές αθλητικές τους δράσεις στην θάλασσα και στο ποτάμι.

 

 

 

 

Ως κατακλείδα αυτού του άρθρου ας στρέψουμε για λίγο την προσοχή μας στα καθ’ημάς, επισημαίνοντας ως οφείλουμε την στήριξη και την καθολική αρωγή της Ελληνικής Κοινότητας του Καΐρου στον Ναυτικό μας Όμιλο, αλλά και σε όλα τα Αιγυπτιώτικα Σωματεία. Η αγαστή αυτή συνεργασία και η αδιάλειπτη αρωγή, αντανακλά την ανάγκη μιας Παροικίας Ελλήνων για εξωστρέφεια και ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα, ακολουθώντας πιστά τον βηματισμό όλων των Αιγυπτιωτών Ελλήνων που μεγαλούργησαν στην υπεραιωνόβια ιστορία της Καϊρινής μας Παροικίας.

 

Μάθετε περισσότερα για την ιστορία και τις δράσεις του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος και επισκεφτείτε πατώντας εδώ την σελίδα του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Καΐρου.