Η μελοποιημένη ποιητική μεγαλουργία του Ακάθιστου Ύμνου οδηγεί σε μια υπερβατική πνευματικότητα δίχως εξαρτήσεις από πεζότητες και μικρόνοες αντιλήψεις. Το Θείον και το Ανθρώπινο συναντούνται και συνταυτίζονται,  μέσω του λόγου, της μουσικής πανδαισίας και του στοχασμού. Είναι η στιγμή που Δημιουργός και δημιούργημα αλληλοκοιτιούνται εντός της συμπαντικής ενότητας του απείρου. Η αντιδραστική προκατάληψη δια των ερωτημάτων, υποχωρεί έναντι της κυριαρχίας των ισχυρών απαντήσεων που δίνει ο φόβος της ερμηνείας. Το θνητό ον παύει να ερωτά, καθώς αδυνατεί να εξηγήσει τα τετελεσμένα και τα μελλούμενα και σιωπηλό απλώς προσεύχεται. Οι Χαιρετισμοί είναι μια ισχυρή προσευχή δια του στίχου, της μελωδίας και της οντολογικής υπέρβασης.

Αυτό ακριβώς βίωσαν οι πιστοί Αλεξανδρινοί της παροικίας μας την Παρασκευή, 17 Μαρτίου, κατά τους Τρίτους Χαιρετισμούς. Τρεις Ιεροί Ναοί, Τρεις Χαιρετισμοί. Παρατηρήσαμε με προσοχή την προσήλωση των χριστιανών στο βιβλιαράκι που κρατούσαν και τους ακούσαμε να ψιθυρίζουν τα ίδια λόγια με ιερείς και ψάλτες. Μια θεϊκή μπάντα που έπαιζε στο ρυθμό του Μελωδού, εκείνου του Θεόπνευστου μουσουργού που συνέθεσε τον ανώτερο Ύμνο του πλάσματος προς τον Πλάστη του.

Στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξανδρείας, ο Σεβασμιώτατος  Μητροπολίτης Ναυκράτιδος και Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου κ. Παντελεήμων τέλεσε την Ακολουθία, ενώ έψαλλε ο κ. Ιωάννης Ράπτης.

Μια κατανυκτική ατμόσφαιρα περιέβαλε τους πιστούς, καθώς οι βυζαντινές νότες θώπευαν τα ώτα τους και μια ανάταση ψυχής κυριαρχούσε στο είναι τους. Ακόμα και ο μικρός μπόμπιρας, ο Ααρών, που έτρεχε μέσα στον Ιερό Ναό ευτυχισμένος, επειδή ουδείς τον εμπόδιζε να  πηγαινοέρχεται, μόλις τον προσκάλεσε ο Σεβασμιώτατος να πάει κοντά του, ένιωσε πως αποτελεί τον μικρό «πρωταγωνιστή» και έτρεξε να ακουμπήσει την ποιμαντορική του ράβδο του Δεσπότη!

Κι όταν έφτασε η ώρα του κηρύγματος, οι πάντες ακίνητοι, αμίλητοι, απολύτως προσηλωμένοι στο λόγο του Αρχιερέα του Ευαγγελισμού, αισθάνθηκαν πως εντάσσονται στους ιδιαίτερα τυχερούς που απόλαυσαν μια ομιλία εσωτερικής  εμβάθυνσης και ανώτερου θεολογικού επιπέδου.

Αυτό ομολογήθηκε απ’ όλους, όσοι παρευρέθησαν μετά το πέρας των Χαιρετισμών στο Αρχονταρίκι του Καθεδρικού Ναού για να κεραστούν καφέ και καλούδια, όπου εκεί όλοι τους εξέφρασαν τη βαθειά τους ευγνωμοσύνη προς τον Σεβασμιότατο κ. Παντελεήμονα για την πνευματική ανάταση που τους προσέφερε.  

Απόσπασμα από δημοσίευση στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας
Κείμενο-φωτογραφίες κ.Γρηγορίου Χαλιακόπουλου,
συγγραφέως-δημοσιογράφου