Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

Το Χαμιδιέ είναι μια κωμόπολη στη συριακή ακτή, 3 χιλιόμετρα από τα σύνορα με το Λίβανο. Ιδρύθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα με άμεση εντολή του Οθωμανού Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ γύρω στο 1897, για να χρησιμεύσει ως καταφύγιο για την ελληνόφωνη μουσουλμανική κοινότητα, που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κρήτη κατά τον Ελληνο-Τουρκικό Πόλεμο του 1897-98 και επανεγκαταστάθηκε από το Σουλτάνο στο Χαμιδιέ – που πήρε το όνομα του – και σε άλλες παράκτιες περιοχές του Λεβάντε και μέχρι τη Λιβύη.

Η πλειονότητα τους εξακολουθεί να μιλάει ελληνικά κρητικά στην καθημερινότητά τους. Σύμφωνα με το Κεντρικό Γραφείο Στατιστικής της Συρίας, το Χαμιδιέ είχε πληθυσμό 7.404 κατοίκους στην απογραφή του 2004, με τους Κρήτες Μουσουλμάνους να αποτελούν το 60% του πληθυσμού, αριθμώντας περίπου 3.000 άτομα.

Η κοινότητα ενδιαφέρεται πολύ για τη διατήρηση του πολιτισμού της. Η γνώση της ομιλούμενης ελληνικής γλώσσας είναι αξιοσημείωτα καλή και η επαφή τους με την ιστορική τους πατρίδα έγινε δυνατή μέσω της κυπριακής δορυφορικής τηλεόρασης και των συγγενών τους.

Η πόλη παρέμεινε υπό τον έλεγχο της Συριακής Κυβέρνησης κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.

Θα πρέπει να σημειωθεί και η ύπαρξη 1.000.000 περίπου Τουρκοκρητικών που βρέθηκαν από την Κρήτη στην Τουρκία, άλλοι περί το 1896 όταν είχε κριθεί η έκβαση της Κρητικής Επανάστασης και άλλοι κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Κυρίαρχο της πολυπληθούς αυτής κοινότητας είναι η αγάπη προς την πατρίδα των προγόνων τους, η γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά τους και ο διακαής πόθος τους να επισκεφτούν κάποια στιγμή την Κρήτη για να ανακαλύψουν τα χωριά απ΄ όπου κατάγονται και να βρουν συγγενείς.