Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

Όσοι έζησαν από το 1980 στα Βριλήσσια ως στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 θεωρούνται κατά τη γνώμη μου ¨Αυθεντικοί Βριλησσιώτες¨ και ιδιαίτερα όσοι τότε τελείωναν το παλιό Δημοτικό, έκατσαν για λίγο στα ενοικιασμένα θρανία του Σχολείου Καντά, για να μπουν για πρώτη φορά στο νέο πρότυπο Γυμνάσιο-Λύκειο Βριλησσίων.

          Έτσι, ¨Αυθεντικοί Βριλησσιώτες¨ θεωρούνται όσοι διανυκτέρευσαν στις δεκάδες αλάνες στο σεισμό του 1981, πήγαν ημερήσια σχολική εκδρομή στους κατάσπαρτους από χαμομήλι ελαιώνες των παλιών Βριλησσίων, έπαιξαν στα γκρεμισμένα ιπποφορβεία στη γωνία Πλαταιών και Υμηττού, έφαγαν ρυζόγαλο φούρνου στην πλατεία Χαλανδρίου, γεύτηκαν το σουβλάκι του ¨Σουβλάκωφ¨ ήτοι του Μπάμπη Παπαδόπουλου στην Κύπρου, μίλησαν για εξωγήινους με τον περιπτερά Λουκά Βάρκα στο νέο τέρμα, ψώνισαν στο μπακάλικο του Ξυνόγαλου, λερώθηκαν με το μεγάλο εκλέρ του ζαχαροπλαστείου Σκαφίδα, έφαγαν πίτσα στον Καναδό στην πλατεία και παγωτό στο Igloo στη νέα πλατεία, άκουσαν το Τρύφωνα να ¨μυεί¨ τον Γιαννάκη στα μυστικά του κουμμουνισμού μπροστά στο περίπτερο του μπαμπά του δεύτερου, ψώνισαν ρόμπες και ρούχα για τις παρελάσεις από τον Σάκη στην πλατεία, έφτιαξαν την αλυσίδα του ποδηλάτου τους στο παράπηγμα-μαγαζάκι του Αλαλούφ, συμμετείχαν στα πάρτυ στο πολιτιστικό στέκι στην Ολύμπου, πήραν ψωμί από τον μπάρμπα Γιάννη και ψώνισαν στο σούπερ μάρκετ του Στέλιου Μητσού στην Κύπρου, προσκύνησαν στο παλιό εκκλησάκι-δωμάτιο στο μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου στον Γαργηττό, αγόρασαν μικροσυσκευές στου Παπακανέλου στο Χαλάνδρι, παρακολούθησαν ταινίες στο καλοκαιρινό σινεμά ¨Μαργαρίτα¨ στην Δουκίσσης Πλακεντίας, έκαναν αγγλικά στη Φίλιου, φώναξαν συνθήματα για την Πέρα Κλουμπ στο γήπεδο του Χαλανδρίου, έφαγαν στον Κίσσα κάτω από το νεκροταφείο, περπάτησαν στην Βασιλέως Παύλου πριν γίνει Εθνικής Αντιστάσεως, τους βγήκε η γλώσσα στην ορθοπεταλιά στη ¨γραμμή¨ Έθνος-Γραμμή-Λούτσα καταμεσήμερο για μπάνιο, πήγαν με την τάξη τους στη ντίσκο ¨Vogue¨ στην Πολιτεία και ¨Divina¨ στην Κηφισιά, έκαναν ρόλερ και έφαγαν black forest στο Berlin στο Κεφαλάρι, χόρεψαν στη ¨Mustang¨ (στα ¨άλογα¨ που λέγαμε), ξέρουν που ακριβώς είναι η Τούφα, η Φραγκοκλησιά, το Κοντόπευκο, το Πάτημα και το παλιό υδραγωγείο, πήγαν για ουζάκι στο ¨Αυθαίρετο¨ στα Μελίσσια και στο οικογενειακό ¨Μήτσο & Άννα¨ στη Πεντέλης, επισκέφθηκαν τη Σπηλιά του Νταβέλη, τον Καταρράκτη και τον τάφο της Δουκίσσης Πλακεντίας, άναψαν κερί στο εκκλησάκι δωμάτιο στο ισόγειο πολυκατοικίας στην Κύπρου, χόρεψαν στο ετήσιο πανηγύρι του Συλλόγου ¨Αναγέννηση¨, άκουσαν Πανταζή και Άντζελα στο Αναψυκτήριο ¨Παλλήνη¨ των Κατσιμιχαίων, πήγαν σινεμά στα ¨Ελευθερία¨ και ¨Αρμονία¨ στο Χαλάνδρι, ψώνισαν από τον ¨Σταύρο Σπορ¨ στην πλατεία, πήγαν για μπάνια με το τουριστικό του Σταύρου Νικολογιάννη, ήπιαν καφέ στο καφενείο του Μπινιάρη και στην καφετέρια του Μπούτσερ (Μπούτι)…

          Τελειώνοντας το ΄90, τελείωσαν μαζί του και τα παλιά Βριλήσσια, θαμμένα πλέον κάτω από τον νεοπλουτισμό και τις πολυόροφες πολυκατοικίες που κάλυψαν κάθε σπιθαμή γης που μπήκε στο λεγόμενο σχέδιο. Πάνε τα ρυάκια, πάνε τα λιόδεντρα, πάνε οι αλάνες, πάνε τα όνειρα μας που γινήκαν αναμνήσεις μαζί με το πρώτο φιλί και το πρώτο καρδιοχτύπι κάτω από το τεράστιο πεύκο Υμηττού και Θερμοπυλών… Ας είναι…