Βασίλης Α Πουλαρίκας

Οι έμπειροι ψήστες ήταν από νωρίς το πρωί της Κυριακής του Πάσχα στις «επάλξεις της μάχης», στον Ελληνικό Ναυτικό Όμιλο του Καΐρου προετοιμάζοντας με μαεστρία το κατσικάκι για το τελικό σούβλισμα. Άναμμα της φωτιάς, δέσιμο και ζύγισμα σωστό πάνω στην σούβλα και μετά, αυτή η μακρόσυρτη, αλλά γλυκιά αναμονή μέχρι την πρώτη μπουκιά.

Το υπέροχο αυτό έθιμο της πατρίδας μας, πού όλοι κουβαλάμε μια ισχυρή ανάμνηση του, στην καρδιά και στην μνήμη μας, κρατάει ζωντανό τα τελευταία δέκα χρόνια η οικογένεια του Έλληνα πάροικου κ. Κώστα Ελευθεριάδη που με την σύζυγό του κα Ματίνα Βασιλοπούλου οργανώνουν ένα γλέντι στην κυριολεξία τρικούβερτο.

Το μεγάλο τραπέζι στρώνεται στον κήπο του Ομίλου και οι συγγενείς και οι φίλους τους από Ελλάδα και Αίγυπτο, παίρνουν τις θέσεις τους. Φυσικά όσοι περάσουν από μπροστά θα καλεστούν υποχρεωτικά από τους οικοδεσπότες για ένα μεζέ, ένα τσούγκρισμα και ένα Χριστός Ανέστη, λόγω της ημέρας.

Ο Ναυτικό Όμιλος ήταν την Κυριακή του Πάσχα γεμάτος σε όλες τις αίθουσες, με τα μέλη του, τους Καΐρινούς πάροικους, αλλά και τους εκπαιδευτικούς της Αμπετείου να τον επιλέγουν  για να απολαύσουν την μαγευτική θέα του Νείλου αλλά και το υπέροχο μενού της κουζίνας του.

Τα γκαρσόνια πήγαιναν και ερχόντουσαν συνεχώς από τα μαγειρειά στο πλωτό με γεμάτους δίσκους με ότι μπορείς να φανταστείς από γεύσεις.

Στον κήπο της «ελληνικής παράδοσης» τώρα ο γνωστός σε όλους μας  Γιώργος Αγγελίδης ήταν υπεύθυνος της εξυπηρέτησης της μεγάλης παρέας. Παϊδάκια ζουμερά από την σχάρα της κουζίνας, ορεκτικά και μπόλικες  σαλάτες έρχονταν συνεχώς στο τραπέζι για αρχή, μέχρι να ετοιμαστεί ο μεγάλος Πασχαλινός πρωταγωνιστής.

Αναμνηστικές φωτογραφίες και χαμόγελα υπερηφάνειας με τους παλιούς και έμπειρους ψήστες, αλλά και με την γενιά των νεοψηστών, που λάμβαναν σιγά σιγά το χρίσμα και τα ινία για να συνεχίσουν την παράδοση.

Αυτή την χρονιά καλεσμένοι στο γιορτινό τραπέζι με τις οικογένειές τους ήταν και ο Έλληνας ΑΚ.ΑΜ πλοίαρχος Μιχάλης Τσιλιγκάκης και η Σύμβουλος της Ελληνικής Πρεσβείας κα Μαρία Κεχρή.

Το γλέντι εξελίχθηκε όπως αναμενόταν. Το κατσικάκι στο κέντρο του τραπεζιού, τα κορίτσια και τα αγόρια αφού κουτσοφάγανε να βολτάρουν και να εξερευνούν σπιθαμή προς σπιθαμή τον Όμιλο, οι έφηβοι της παρέας στην άκρη του τραπεζιού με τα δικά τους θέματα προς συζήτηση και οι μεγάλοι να τσουγκρίζουν τα ποτήρια, να χορεύουν και να αστειεύονται.

Οι χοροί και το γλέντι συνεχίστηκαν, με το κέφι να παραμένει αμείωτο, αυτή την φορά όμως εν πλω, με την χαρούμενη παρέα να σαλπάρει με μια βάρκα για το γύρο του Ζαμάλεκ.

Η γιορτινή ημέρα έφτασε στο τέλος της με την επιστροφή και με έναν τελευταίο καφέ με παγωτό στον φιλόξενο κήπο του Ομίλου, αλλά και με πολλές  υποσχέσεις και μεγάλα όνειρα για το επόμενο Πασχαλινό ψήσιμο.