Ένα τριαντάφυλλο στη μαρμάρινη προτομή της αξέχαστης Ευεργέτιδας του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, Στέλλας Κυριάζη, και ένα ασπασμό στο άψυχο έργο του καλλιτέχνη, που όμως αντικατοπτρίζει μία ζωή μίας μεγάλης Ελληνίδας, που έδωσε με το έργο της πνοή στην καϊρινή παροικία, και ειδικά σε όσους είχαν την ανάγκη τους, ήταν η προσωπική συγκινητική στιγμή του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου, που πρώτη φορά αντίκρυζε τη μεγάλη μάνα του Ελληνισμού του Καΐρου, στο έργο που φολοτέχνησε η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου, σε ένα χώρο που εκείνη επισκεπτόταν σχεδόν κάθε εβδομάδα, από την παιδική της ηλικία, μέχρι που άφησε πέρυσι την τελευταία της πνοή.

Σουμπριανή η Στέλλα, αλλά έχοντας ζήσει όλα τα ενήλικα χρόνια της ζωής της στην Ηλιούπολη του Καΐρου, εκεί ήταν που κάθε Πέμπτη σχεδόν ερχόταν για να δει τους φίλους της από κοντά και να ακούσει τα προβλήματά τους.

Για την ακρίβεια, ερχόταν γιατί ήξερε πως μπορεί να δώσει λύσεις… Άλλοτε με τον καλό της λόγο, άλλοτε με την οικονομική άνεση που ο Θεός τής είχε προσφέρει δίπλα στον άξιο σύζυγό της, Κυριάκο Κυριάζη.

Άξιον και δίκαιον λοιπόν, η μαρμάρινη προτομή της, στο χώρο των Ελληνικών Σχολείων, το χώρο που τόσο αγάπησε, κοντά στα παιδιά της τα αιγυπτιωτόπουλα, που πάντοτε τα θεωρούσε και δικά της παιδιά.

Κοντά στην Ελληνική Στέγη Ηλιουπόλεως, που τα τελευταία χρόνια ήταν Πρόεδρος, υποδεχόμενη πάντοτε η ίδια με ανοικτές αγκάλες ένα μεγάλο κομμάτι της παροικίας.

Και κοντά στην έδρα του Φιλανθρωπικού Σωματείου Ελληνίδων Κυριών Ηλιουπόλεως «Μαρία η Αιγυπτία», όπου και εκεί ήταν Πρόεδρος και προσέφερε πάντοτε από το περίσσευμα της καρδιάς της, γιατί ποτέ δεν ξέχασε ότι γεννήθηκε πάμπτωχη στο παζάρι της Σούμπρας, με ένα πατέρα που μόλις άντεχε με τον μικρό μισθό του να αναθρέψει εκείνα τα δύσκολα χρόνια όλη την οικογένεια και τα αδέλφια της.

Η Στέλλα Κυριάζη μάς εγκατέλειψε για πάντα πέρυσι. Άφησε, όμως, έργο. Και αυτό το έργο θα μείνει αθάνατο, όπως είπε συγκλονισμένος σήμερα ο Πατριάρχης, που έβλεπε το τόσο γνώριμο πρόσωπο της Στέλλας που είχε τόσο κοντά του, στη μαρμάρινη προτομή, της οποίας τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 28 Οκτωβρίου.

Και αντικρίζοντάς την, ο Πατριάρχης Θεόδωρος άφησε την καρδιά του να μιλήσει, λέγοντας:

«Συναισθηματικά και προσωπικά, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Μεγάλη μας Μάνα, τη Στέλλα Κυριάζη. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω την προτομή της. Οι νέες γενιές, τα νέα παιδιά που έρχονται (ΣΣ. στα Ελληνικά σχολεία της Ηλιούπολης) θα θυμούνται ότι μία Μεγάλη Αρχόντισσα του Ελληνισμού, η Στέλλα η Κυριάζη, δε μάς λησμόνησε ποτέ, σαν Εκκλησία, σα σχολεία, σαν Κοινότητα… Έτσι λοιπόν, σήμερα, παραμονές Αγίων Αναργύρων στη Σούμπρα (ΣΣ. που τόσο εκείνη αγαπούσε), εύχομαι ο Θεός να αναπαύει την ωραία της ψυχή. Και της λέγω: «Στέλλα μου, σε ευχαριστούμε για ό,τι έχεις κάνει για την παροικία μας». Και ας επαναλάβω ότι τα έργα που κάνουμε για τον εαυτό μας, πεθαίνουν. Τα έργα που κάνουμε για τους άλλους, θα μείνουν αθάνατα! Και η Στέλλα, θα μείνει για πάντα αθάνατη μέσα στο περιβόλι της αγάπης της καρδιάς μας…»    

Ας είναι – και θα είναι – αιωνία η μνήμη της…