Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

Ο πολιούχος της Ελληνικής Ισμαηλίας, Αιγυπτιώτης Άγιος Μηνάς γεννήθηκε στο Νίκιο της Αιγύπτου το 250 μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες. Το οικογενειακό του περιβάλλον όμως δεν τον επηρέασε και έφηβος ακόμη έγινε χριστιανός. Μεγαλώνοντας, επέλεξε να σταδιοδρομήσει στο Ρωμαϊκό στρατό, στο ιππικό τάγμα των Ρουταλικών, υπό την διοίκηση του Αργυρίσκου, διακρινόμενος για τη φρόνηση και την ανδρεία του,

Με το διωγμό του Διοκλητιανού στα 303-311 μ.Χ., οι Ρωμαίοι στρατιώτες διατάχθηκαν να συλλαμβάνουν και να τυραννούν τους χριστιανούς προσπαθώντας να τους κάνουν να αλλαξοπιστήσουν. Ο Μηνάς αυτό δεν το ανέχθηκε, πέταξε στη γη τη στρατιωτική του ζώνη απεκδυόμενος έτσι την ιδιότητα του στρατιώτη και διέφυγε σε παρακείμενο όρος. Εκεί έζησε επί αρκετό διάστημα με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή.

Έτσι, σε ηλικία 50 περίπου ετών, μετά από θεία αποκάλυψη, κατέβηκε στην πόλη, σε μέρα ειδωλολατρικού πανηγυριού και ομολόγησε το Χριστό ως τον ένα και αληθινό Θεό, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να συρθεί δερόμενος μπροστά στο διοικητή της πόλης, Πύρρο. Εκεί με θάρρος αποκάλυψε το όνομα, την καταγωγή, το στρατιωτικό του παρελθόν και διεκήρυξε την πίστη του στο Χριστό.

Οδηγήθηκε στη φυλακή και υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια. Τον κρέμασαν και τον έγδερναν μέχρι που άρχισαν να φαίνονται τα εσωτερικά του όργανα. Έπειτα, έτριβαν το καταπληγωμένο του σώμα με τρίχινο ύφασμα και στο τέλος τον έσερναν γυμνό και κατακρεουργημένο πάνω σε μεταλλικά αγκάθια. Αλλά εκείνος άντεχε. Έτσι, απελπισμένος ο τύραννος, διέταξε να τον αποκεφαλίσουν. Βαδίζοντας προς τον τόπο της εκτέλεσης, ο Μηνάς πρόλαβε να ζητήσει από κάποιους κρυπτοχριστιανούς να μεταφέρουν το λείψανό του στην Αίγυπτο.

Ο αποκεφαλισμός του έλαβε χώρα την 11^η  Νοεμβρίου στις αρχές του 4^ου αι. μ.Χ. και οι δήμιοι του άναψαν φωτιά για να κάψουν το σώμα του. Ότι κατάφεραν οι κρυπτοχριστιανοί να περισώσουν από την πυρά, το μετέφεραν στην Αίγυπτο και το έθαψαν κοντά στην Μαρεώτιδα λίμνη, νοτιοδυτικά της Αλεξάνδρειας. Στο σημείο εκείνο σταμάτησε, κατά την παράδοση, η καμήλα που μετέφερε τα λείψανα αρνούμενη πεισματικά να προχωρήσει. Έτσι οι χριστιανοί κατάλαβαν ότι ήταν θέλημα Θεού να ενταφιασθούν εκεί τα λείψανα του Αγίου.

Η περιοχή του τάφου πολύ σύντομα εξελίχθηκε σε προσκυνηματικό κέντρο. Ο Μέγας Κωνσταντίνος, επί  Πατριάρχη Αλεξανδρείας Μέγα Αθανάσιου, ανήγειρε ναό πάνω στον τάφο του Αγίου Μηνά. Σε λίγα χρόνια δημιουργήθηκε εκεί εκτεταμένο κτιριακό συγκρότημα, το οποίο περιελάμβανε δύο ναούς, μοναστήρι, ξενώνες και άλλες εγκαταστάσεις, ενώ τα εκατοντάδες θαύματα του Αγίου έγιναν ευρύτατα γνωστά.

Ένα από τα θαύματα αυτά περιγράφει ο Αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος : Ο Άγιος Μηνάς συνετέλεσε αποτελεσματικά στο να συντριβεί ο ανίκητος ως τότε Ρόμελ στην Αφρική. Και συγκεκριμένα, το 1942 η στρατιά του Ρόμελ βάδιζε προς την Αλεξάνδρεια και αποφασίστηκε να στρατοπεδεύσει στο Ελ Αλαμέιν, που αραβικά σημαίνει Άγιος Μηνάς, διότι εκεί παλιά υπήρχε ναός του με όμορφες αγιογραφίες, μία από τις οποίες απεικόνιζε τον Άγιο οδηγό καραβανιού από καμήλες. Και εκεί που οι Αιγυπτιώτες φοβόντουσαν πως αν έπεφτε η Αλεξάνδρεια θα τελείωναν όλα, ο Άγιος Μηνάς, ως Αιγυπτιώτης κι αυτός, επενέβη και πρόλαβε την ολοκληρωτική καταστροφή.

Το μεσονύχτιο εκείνο, τη στιγμή ακριβώς που επρόκειτο να αρχίσει η μάχη, βλέπουν πολλοί ευσεβείς είδαν τον Άγιο να βγαίνει από τα ερείπια, οδηγώντας καμήλες, όπως στην αγιογραφία. Μπαίνει μαζί με τις καμήλες στο στρατόπεδο των Γερμανών, δημιουργώντας τους απερίγραπτο πανικό. Απερίγραπτη ήταν και η πανωλεθρία που υπέστησαν. Από την ώρα δε εκείνη σήμανε το τέλος της παντοδυναμίας του Ράιχ, απελευθερώθηκε η Ελλάδα και κερδήθηκε ο Β΄π.π.

Το θαύμα αυτό το εκτίμησαν και οι αλλοδαποί, οι σύμμαχοί μας προτεστάντες Άγγλοι. Γι΄ αυτό και προσέφεραν στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας τον τόπο εκείνο για να ξανακτιστεί ο ναός του Αγίου Μηνά και να γραφούν με χρυσά γράμματα τα ονόματα των πεσόντων τέκνων της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε ανάμνηση της ήττας του Άξονα στο Ελ Αλαμέιν…

Πηγές : ¨Εκ του βίου του Αγίου Μηνά¨, Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, εκδ. Ορθόδοξος Τύπος, Αθήνα 1968 – ¨Ορθόδοξοι Άγιοι της Αιγύπτου¨, Νίκος Νικηταρίδης, εκδ. Αγγελάκη, Αθήνα 2012