60 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΤΣΑΓΚΑΡΑΔΑ
Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ
Ο Κώστας Τσαγκαράδας είχε γεννηθεί στη Ζαγορά το 1889 και φοίτησε στο εκεί δημοτικό σχολείο. Το 1897 εγκαταστάθηκε στη Μίνια, όπου εργαζόταν ο πατέρας του, συνεχίζοντας τις εγκύκλιες σπουδές του στο εκεί κοινοτικό σχολείο. Το 1905 πήγε στην Αλεξάνδρεια και ως το 1912 εργάστηκε ως υπάλληλος στον εμπορικό Οίκο Γ. Κανισκέρη.
Το 1908 δημοσίευσε το πρώτο του κείμενο στην αλεξανδρινή εφημερίδα ¨Ταχυδρόμος¨, μια κριτική για την ερμηνεία της Σάρα Μπερνάρ στον ¨Αετιδέα¨. Υπήρξε ¨Νεοζωϊστής¨, οπαδός της Ακαδημίας Σκληρού, της Βιβλιοθήκης του Μεταξά, της ¨λέσχης¨ του Στέφανου Πάργα και άλλων φιλολογικών κέντρων της εποχής. Το 1909 αποχώρησε από τη ¨Νέα Ζωή¨ (1904-1916, 1922-1927) και γίνεται συνιδρυτής του περιοδικού ¨Σεράπιον¨ (1909-1910), στο οποίο δημοσιεύει ηθογραφικά διηγήματα εμπνευσμένα από τη ζωή των Αιγυπτίων, απεικονίζοντας τη σκληρή πραγματικότητα των φελλάχων. Ο Μανώλης Γιαλουράκης σημειώνει πως ο Τσαγκαράδας ¨έχει μια θέση πρωτοπόρου στα Αιγυπτιώτικα Γράμματα, αφού πρώτος αυτός προσανατόλισε την πεζογραφία των Αιγυπτιωτών προς τη ζωή του λαού της χώρας¨.
Μετά την επιστράτευση του στους Βαλκανικούς (1912-1914) εγκαθίσταται μόνιμα στο Ασσιούτ, ασχολούμενος με το εμπόριο βάμβακος. Μάλιστα, χρημάτισε Πρόεδρος της εκεί ελληνικής κοινότητας την περίοδο 1920-1931, καθώς και αντιπρόσωπος του Έλληνα Προξένου της Μίνιας.
Το 1924 εκδόθηκε το μυθιστόρημα του ¨Ναμπία¨, το οποίο το 1954 μεταφράστηκε και στα αραβικά (το μόνο μέχρι τότε) υπό τον τίτλο ¨Κόρη του Ασσιούτ¨, μυθιστόρημα με καθαρά αιγυπτιακή υπόθεση. Το 1925 κυκλοφορούν τα ¨Χικαγιάτ¨, διηγήματα εμπνευσμένα από τη ζωή των νομάδων και των φελλάχων, το 1946 ¨Τα προβλήματα της ξενητειάς¨, ένα χρονικό των μεταφυτευμένων βλαστών του Ελληνισμού στη Νειλόρρυτη κοιλάδα και το 1951 ¨Το βιβλίο του Πτα Χοτέπ¨ που περιέχει κείμενα του αρχαίου Αιγυπτίου σοφού και πληροφορίες για την αρχαία αιγυπτιακή λογοτεχνία. Έγραψε επίσης δύο βιογραφίες : ¨Απόστολος Γ. Κωνσταντινίδης : Σκιαγραφία ή εγκώμιον συναλλαγής σαράντα πέντε χρόνων¨ (1951) και ¨Μωχάμεντ Ναγκίμπ : Ο εθνάρχης της Αιγύπτου¨ (1953).
Μέλος της αλεξανδρινής τεκτονικής Στοάς ¨Μέγας Αλέξανδρος¨ από το 1919 και σύζυγος από το 1928 της Ευαγγελίτσας Δ. Πύργου, πέθανε στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 1962.
Υ.Γ. : Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε το εξαιρετικό πόνημα της Ελένης Κονταξή ¨ Κώστας Τσαγκαράδας : Ένας λόγιος της διασποράς στην Αίγυπτο του 20ου αιώνα¨, Βόλος 2008
Σχολιάστε