Ένα χώρο που θυμίζει αρχαία Ελλάδα στα αρχαία της στάδια έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στην περιοχή Ουάτφα της Αιγύπτου (κάπου 100 χιλιόμετρα από το Κάιρο), εκεί όπου κάποτε υπήρχε το αρχαίο χωριό με το όνομα Φιλοτέρης, που ίδρυσε ο Πτολεμαίος ο Β΄ το 300 π.Χ., από την αδελφή του Φιλοτέρα.

Πρόκειται για ένα ελληνιστικό γυμναστήριο όπου οι νέοι της Αιγύπτου στην περιοχή κοντά στην όαση της σημερινής πόλης Φαγιούμ, εκπαιδεύονταν στον αθλητισμό, την ελληνική λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, και το οποίο έφερε στο φως η γερμανο-αιγυπτιακή αρχαιολογική σκαπάνη, με επικεφαλής την αρχαιολόγο Κορνέλια Ρόμερ.

Σύμφωνα εξάλλου με τον επικεφαλής της αιγυπτιακής ομάδας των ανασκαφών Άιμαν Ασμάουι, το στάδιο – γυμναστήριο περιελάμβανε στο κεντρικό του κτίριο ένα χώρο υποδοχής, που κάποτε ήταν περικοσμημένος με αγάλματα, ένα μεγάλο χώρο συνεδριάσεων και συναντήσεων και έναν αύλειο χώρο.

Υπήρχε επίσης και ο χώρος για την κούρσα των αθλητών, ένας διάδρομος μήκους 200 μέτρων, ενώ ο χώρος περιεβάλλονταν από κήπους, χώρος ιδανικός για την εκμάθηση των νέων, όπως γράφει στο σχετικό της ρεπορτάζ η αγγλόφωνη έκδοση της «Αλ Αχράμ».

Το γυμναστήριο είχε κατασκευαστεί από εύπορους κατοίκους της περιοχής, που ήθελαν να δώσουν στους νέους της ανώτερης τάξης της εποχής μία καθαρά ελληνική εκπαίδευση, μέσω της οποίας να αθλούνται, να γράφουν και να διαβάζουν ελληνικά και να διδάσκονται τις μεγάλες φιλοσοφικές ελληνικές ιδέες.

Η αιγυπτιακή εφημερίδα επισημαίνει ότι τέτοιοι χώροι εκπαίδευσης των νέων υπήρχαν σε όλες τις μεγάλες πόλεις του Ελληνιστικού κόσμου, αναφέροντας ενδεικτικά την Αθήνα και τη Μίλητο στη Μικρά Ασία.

Και μέσω αυτής της μεγάλης ανακάλυψης, η επικεφαλής αρχαιολόγος κα Ρόμερ αναδεικνύει το γεγονός της μεγάλης επίδρασης του ελληνικού πολιτισμού στην Αίγυπτο, όχι μόνο στην Αλεξάνδρεια όπως είναι ευρέως γνωστό αλλά και στην περιφέρεια – επαρχία της χώρας, κατά την εποχή που ο Μέγας Αλεξάνδρος μετέτρεψε την Αίγυπτο σε ένα κομμάτι του Ελληνιστικού κόσμου, δημιουργώντας ελληνικές πόλεις με ναούς, δημόσια λουτρά και άλλα κτίρια, όπου συμβίωναν οι ντόπιοι με τους Έλληνες που κατά χιλιάδες ταξίδεψαν τότε στην Αίγυπτο, προσδοκώντας να ζήσουν σε ένα κόσμο με ευημερία και ειρήνη.